گاردین: افغانستان به ویتنامی دیگر برای آمریکا تبدیل شده است
به گفته گاردین ، سربازان آمریكایی هشت سال در ویتنام اما 20 سال در افغانستان بودند. این طولانی ترین جنگ در آمریکا بود.
عزیمت پایگاه هوایی بگرام در روز جمعه پایان واقعی حضور نظامی ایالات متحده در این کشور بود. این پایگاه که در دهه 1950 توسط اتحاد جماهیر شوروی سابق ساخته شده بود ، به مدت دو دهه مرکز عملیات ایالات متحده و همچنین یک زندان بدنام بوده است.
ایالات متحده ، مانند ویتنام ، پس از توافق صلح با دشمنی که سعی در شکست و شکست داشته است ، به میدان خواهد آمد. از ویتنام انتظار نمی رود دشمن شجاع صلح را حفظ کند. سایگون دو سال پس از عقب نشینی ایالات متحده در برابر ارتش ویتنام شمالی دوام آورد. طبق برخی تخمین های اطلاعاتی ایالات متحده ، کابل حتی شش ماه دوام نخواهد آورد.
به گفته پلتیکو روز جمعه ، سفارت در پایتخت افغانستان برای بدترین حالت “یک برنامه اقدام اضطراری” دارد. این امر ناگزیر یادآور مبارزه تحقیرآمیز از پشت بام هیئت سایگون در آوریل 1975 بود. در آن زمان ، مترجمان نظامی که با آمریکایی ها کار می کردند سعی در ترک کشور با آنها داشتند.
طبق اعلام سازمان ملل ، از ماه مه حداقل 50 نفر از حدود 400 منطقه در افغانستان به دست طالبان افتاده اند. با ترک ایالات متحده ، غیرنظامیان افغان در تلاشند تا برای دفاع از روستاهای خود در مقابل نیروهای منتظر در حومه شهر ، نیروهای شبه نظامی را برای دفاع از خود سازماندهی کنند.
درس ارتش ویتنام این است که ایالات متحده نمی تواند هزاران مایل دورتر از خانه خود علیه دشمنان با انگیزه ایدئولوژیکی عملیاتی ضد ستیزه جویی انجام دهد. نفرت ریشه دار در جامعه ، سربازان آمریکایی را آخرین فاتح می دانست. این درسی است که پس از حملات 11 سپتامبر آموخته و بعداً فراموش شده است.
رامسفلد معتقد بود که می تواند با استفاده از نیروهای ویژه کوچک ایالات متحده با مشارکت جنگ سالاران محلی به ویتنام وارد شود ، اما ایالات متحده در سال 1964 با آموزش گروه های مشاوره ای کوچک از گروه های غیر نظامی و شبه نظامیان و شبه نظامیان در ویتنام مداخله کرد. از جنوب شروع می شود.
بعداً ، جوانان آمریكایی در افغانستان استخدام شدند كه در آغاز جنگ در این كشور به دنیا نیامده بودند و در بعضی موارد در كنار والدین خود خدمت می كردند و چندین مأموریت را در آنجا انجام می دادند.
هر اتفاقی بیفتد ، مرگ بیشتر و رنج بیشتر اجتناب ناپذیر است. جو بایدن و ایالات متحده نمی توانند درجه ای از مسئولیت را به آنها تحویل دهند ، حتی اگر آنها دیگر در آنجا نباشند.
311311