پیامی برای درگذشت جلال متینی

به گزارش نازک نارنجی، جلال متینی (زادهٔ ۱۳۰۷)، مورخ و محقق متخصص در زمینهٔ تاریخ و فرهنگ ایران (مخصوصاً در زمینهٔ شاهنامه پژوهی) در 96 سالگی در امریکا درگذشت.

در پی درگذشت این نویسنده و رئیس اسبق دانشگاه فردوسی، محمدجعفر یاحقی، مدیر موسسهٔ خردسرای فردوسی و قطب علمی فردوسی و شاهنامه در پیام خود نوشته است:

«نیابد کسی چاره از چنگ مرگ 
چو باد خزان است و ما همچو برگ

پس از سال­ ها کوشش و کار با قلم سرانجام روان دانشی مردِ میدان ادب و ایران دوستی دکتر سیدجلال متینی، استاد و رئیس اسبق دانشگاه فردوسی، دور از ایران به آسمان ها پرکشید. دکتر متینی استادی کار­شناس و رئیسی کاردان و باریک گیر بود و همین ویژگی که در کم کسانی پیدا می­ شود، برای بسیاری از شاگردان، همکاران و زیردستان او نادلپذیر بود. اما آنها که دانش­ پذیر و کارورز و دلدادۀ خدمت بودند، او را آموزگاری تمام قد و مدیری کارآشنا می دانستند. کارهای علمی و آثار قلمی او به ویژه تأسیس و مدیریت دو نشریه ایران نامه و ایران شناسی در خارج از کشور، در نوع خود شایستگی لازم را یافته و جای خود را نزد اهل ادب باز کرده است. 
جای پای او در دانشگاه فردوسی و به ویژه گروه زبان و ادبیات فارسی دانشکدهٔ ادبیات مشهد ماندگار خواهد بود. 
این ضایعه را به عنوان دانشجو و همکار سابق وی به فرزندان گرامی او، گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد و خانوادۀ بزرگ ادبیات ایران تسلیت می گویم.»

جلال متینی او تا پیش از انقلاب ۱۳۵۷ استاد تاریخ، نویسنده و پژوهشگر ریاست اسبق دانشگاه فردوسی مشهد (۱۳۵۶- ۱۳۵۴)  را برعهده داشت، علاوه بر مدیریت دانشگاه، سابقه معاونت آموزشی و پژوهشی (۱۳۵۲) و همچنین ریاست دانشکده ادبیات (۱۳۵۳-۱۳۴۷) در دانشگاه فردوسی مشهد را نیز عهده دار بود.

او پس از انقلاب به آمریکا مهاجرت کرد و به تدریس تاریخ و فرهنگ ایران در دانشگاه برکلی کالیفرنیا مشغول شد. مجله های تخصصی ایران شناسی و ایران نامه توسط او منتشر شده اند. به علاوه، ده ها اثر گوناگون به زبان های فارسی و انگلیسی منتشر کرده است.

خلاصه ویس و رامین، منظومه حماسی کوش نامه، تفسیر قرآن مجید، پند پیران، هدایه المتعلمین و نمونه هایی از نثر فصیح فارسی معاصر بخشی از آثار این پژوهشگر است.

انتهای پیام