استقلال پر از علی پروین شده است!

اصغر حاجیلو مدت ها بود که ترجیح می داد در مورد استقلال صحبت نکند و فقط تماشاگر باشد، اما وضعیت بحرانی و بغرنج این تیم موجب شد تا این استقلالی قدیمی روزه سکوت خود را بشکند و در مصاحبه اختصاصی با خبرورزشی به شدت منتقد وضعیت کنونی استقلال شود.

اول از وضعیت کلی استقلال شروع کنیم. چرا شرایط این تیم بحرانی شده است؟

دلیل عمده آن این است که حرمت هواداران استقلال و حرمت آرم لوگو روی پیراهن این تیم نگه داشته نمی شود. اصلاً من فکر می کنم پیراهنی که این روز ها بازیکنان استقلال بر تن می کنند، با لباسی که من سال ها تحت عنوان تاج و همین استقلال پوشیدم، کاملاً متفاوت است. من و امثال من سال ها برای استقلال بازی کردیم و با پیراهن آبی زندگی می کردیم، ولی هرگز از این تیم سهم خواهی نکردیم. شما شرایط پرسپولیس را ببینید و آن را با استقلال مقایسه کنید تا خیلی چیز ها دستتان بیاید. رضا درویش سالهاست در پرسپولیس مدیریت می کند و آکادمی باشگاه نیز بر عهده محسن خلیلی است. بازیکن قدیمی پرسپولیس که اتفاقاً در سایپا بازیکن خود من هم بود، ولی در استقلال نه برای انتخاب هیات مدیره بررسی لازم صورت می گیرد و نه در گزینش مدیرعامل و سرمربی. این دقیقاً همان تفاوتی است که به شما گفتم. مدیران ارشد استقلال اصلاً آدم های بدی نیستند، اما در جایگاه مناسبی قرار نگرفته اند به همین خاطر شرایط باشگاه این طوری شده است. من یک چیزی به شما می گویم که شاید باورتان نشود.

چه چیزی؟

سعید مراغه چیان یکی از پیشکسوتان بزرگ استقلال است آدمی که سابقه گلزنی در دربی را هم دارد، اما واقعاً باورتان می شود که چنین پیشکسوت بزرگی برای تماشای تمرین استقلال به کمپ حجازی رفته و او را راه نداده اند؟ واقعا باورتان می شود؟ این روز ها پیج های هواداری استقلال که البته هوادار این تیم هم نیستند، برای باشگاه تصمیم گیری می کنند. آن ها مربی و مدیر در استقلال عوض می کنند! متاسفانه فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش هم برای ایجاد ثبات در استقلال کاری نمی کند. در زمانی نه چندان دور استقلال با وجود بی پولی، توسط مردانی همچون: کردنوری، اولیایی، فتح الله زاده، قریب، واعظی آشتیانی و.. مدیریت می شد و به رغم تمام کاستی ها، این نفرات می توانستند فضا را مدیریت کنند، اما حالا وضعیت کاملاً متفاوت شده است.

از چه نظر؟

شما ببینید، بازیکن استقلال می آید، تتو می زند و آن را تعمداً نمایش هم می دهد، اما هیچکس در عرصه مدیریت استقلال قبل از اینکه ماجرا جنجالی شود، با او برخورد نمی کند و در نهایت هنگامی که جنجال به وجود می آید، دود آن به چشم استقلال می رود. آرمین سهرابیان را از زمانی که در دوره شفر فوتبال بازی می کرد می شناسم و بچه بسیار خوبی است و روی جوانی این کار را کرد بنابراین باید با او برخورد می کردند، اما نباید چنین بازیکنی را از دست نمی دادند. در حق سعید مهری بی مهری کردند و از استقلال رفت، اما وقتی به ایران برگشت او را نخواستند و سعید هم رفت پرسپولیس. متاسفانه وقتی یک بازیکن یا مربی به هر دلیلی در پازل تاکتیکی استقلال جایی ندارد آنقدر با او بد برخورد می کنند که وقتی با تیم دیگری مقابل ما قرار می گیرد، طوری جلو استقلال بازی می کند که انگار این باشگاه اقوامش را کشته است! از بازیکنان اسبق گرفته تا کادر فنی و مربیان آکادمی. همه این مسائل مدیریتی است. واقعا برایم عجیب است بازیکنی که کیفیت لازم را در استقلال نداشت از این تیم کنار گذاشتند، ولی چند سال بعد با رقمی بسیار گزاف او را دوباره برگرداندند! وقتی در یک باشگاه حرمت پیشکسوت رعایت نمی شود و او را سر تمرین راه نمی دهند، معلوم است که شرایط پیرامون سایر موارد چگونه جلو می رود.

برسیم به بازی با خیبر

واقعا من فکر می کنم پیراهن استقلال نه تنها برای گروهی از بازیکنان کنونی این تیم گشاده است بلکه اصلاً به تن آن ها نمی رود. شما وضعیت دفاع استقلال در بازی با خیبر را ببینید. باور کنید آقای اکبر کارگرجم، شاهین بیانی و من اگر با همین سن و سال در آن بازی حضور داشتیم، حداقل به خاطر تعصبمان بیشتر می دویدیم، ولی من صحنه هایی را در بازی با خیبر دیدم که اصلاً حس می کردم بعضی از بازیکنان استقلال تعمداً دوست داشتند این تیم ببازد!

برسیم به انتخاب سرمربی جدید

به نظرم پیتسو موسیمانه کارنامه خیلی خوبی دارد. او می تواند استقلال را متحول کند، ولی به شرطی که سربازان خوبی در اختیارش باشد. متاسفانه اغلب بازیکنانی که من الان در استقلال می بینم، نمی توانند برای استقلال سرباز باشند البته فراموش نکنید افرادی هم هستند که وقتی از استقلال می روند ۲۰ لیتر گازوئیل روی زمین می ریزند تا مربیان بعدی سر بخورند! در دوره استراماچونی هم یادتان می آید که تیم هفته های اول خوب نتیجه نمی گرفت و زمزمه های اخراج او مطرح شده بود، اما آرام آرام به یک هارمونی مطلوب رسید. به نظرم در دوره ای که جواد نکونام سرمربی استقلال بود، کادر مدیریتی باشگاه اجازه نداشت در امور فنی دخالت کند و نکونام هم اجازه نداشت وارد حیطه مدیران شود، ولی حرمت ها از بین رفت و خودمان دیدیم که چه اتفاقاتی رخ داد.

در چنین فضایی پیشکسوتان استقلال باید چه موضعی اتخاذ کنند؟

 وقتی باشگاه افراد بزرگی تحت عنوان حسن روشن، مهدی کشاورز، علی جباری، هادی نراقی، اکبر کارگر جم، جهانگیر کوثری و.. را تحت عنوان پیشکسوت دارد حتماً باید از آن ها مشورت گرفته شود، ولی در عین حال باید تعریف درستی هم برای کلمه پیشکسوت در استقلال مطرح شود. قرار نیست کسی که یک فصل برای استقلال فوتبال بازی کرده حالا بیاید و سخنگوی پیشکسوتان استقلال شود. الان استقلال برای مسابقات پیشکسوتان ۳ تیم متفاوت دارد! شما این مساله را با وضعیت پرسپولیس مقایسه کنید. خیلی از پیشکسوتان پرسپولیس رابطه خوبی با علی پروین ندارند، اما به حرمت و اعتبار او هرگاه صحبتی مطرح می شود که نظر پیشکسوتان نیز در آن مطرح است، با وجود اختلافاتی که می توانند داشته باشند، یکصدا می گویند: هرچه علی پروین بگوید. الان استقلال، ولی پر از علی پروین شده! یک عده تاکید دارند که فقط باید حرف، حرف خودشان باشد و همین ماجرا هایی به وجود می آید که الان می بینیم. با چشم خودمان می بینیم که تیم در خرم آباد باخت و واقعاً هم بد بازی کرد. واقعا نمی دانم بازیکنان استقلال چطور رویشان می شود از خانه بیرون بیایند؟ اصلا چطور از خرم آباد به تهران برگشتند؟ خجالت نمی کشند؟ آقایان قرارداد می بندند و کلی هم آپشن داخل قرارداد می گذرند. مگر شما قرارداد بسته اید تا استقلال به دسته پایین تر سقوط کند؟ قرارداد بسته اید و پول می گیرید تا با استقلال موفق شوید نه اینکه به همین راحتی ببازید. شما افرادی مانند امیر جعفری یا بهنام بانی را ببینید، من هر وقت تعصب این دو هنرمند عزیز به استقلال را می بینم، کیف می کنم و البته دلم برای طرفداران استقلال می سوزد، چون با تمام وجود به خاطر نتایج این تیم زجر می کشند. به همه طرفداران استقلال می گویم هیچ وقت روی سکو ها برای هیچ مدیرعامل یا سرمربی زنده باد و مرده باد نگویند بلکه تیم برایشان مهم باشد. ناصر حجازی عزیز و منصور پورحیدری دوست داشتنی افراد بسیار بزرگی در استقلال بودند، اما در کنار لوگو این باشگاه بزرگ شدند. این قاعده در مورد همه پیشکسوتان استقلال صادق است، چون نام استقلال از اسم همه ما بزرگتر است؛ و حرف آخر؟

هنوز هم می گویم سرمربی جدید استقلال می تواند موفق باشد به شرطی که سربازان خوبی در اختیارش قرار بگیرند. متاسفانه استقلال الان مانند یک سنگر شده که هر روز بمباران می شود.