تهرانی ها سال گذشته چند روز «هوای پاک» تنفس کردند؟
داده های شرکت کنترل کیفیت هوای تهران نشان می دهد که طی سال ۱۴۰۲ تهرانی ها ۱۰ روز هوای «پاک» و ۱۲ روز هوای «ناسالم» تنفس کردند.
به گزارش نازک نارنجی از ابتدای سال ۱۴۰۲ تا پایان اسفندماه ۱۰ روز هوای پاک، ۲۳۶ روز هوای قابل قبول، ۱۰۷ روز هوای ناسالم برای گروه های حساس و ۱۲ هوای ناسالم ثبت شده است.
آلوده ترین روز ثبت شده طی سال گذشته ۵ شهریور با شاخص ۱۶۵ و پاک ترین روز۱۲ فروردین با شاخص ۴۰ بود.
آلاینده شاخص دراین مدت ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون بود که ۹۸ روز هوای پایتخت را آلوده کرده بود.
سال ۱۴۰۱ هوا طی سه روز پاک، ۱۹۲ روز قابل قبول، ۱۳۲ روز ناسالم برای گروه های حساس و ۳۴ روز ناسالم و دو روز خطرناک بود. بیشترین شاخص آلودگی ۴ خردادماه با شاخص ۴۳۵ بود. ۱۵ بهمن ماه هم با شاخص ۴۷ ثبت شد.
طی این ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون آلاینده شاخص بود، به گونه ای که ۱۳۳ روز هوای پایتخت را آلوده کرد.
سال ۱۴۰۰ تعداد روزهای پاک کمتر و تعداد روزهای قابل قبول بیشتر بود، به گونه ای که دو روزهوای پاک، ۲۴۹ روز قابل قبول، ۱۰۸ روز ناسالم برای گروه های حساس و شش روز ناسالم بود.
طی این مدت اول آذرماه با شاخص ۱۶۵ آلوده ترین روز و اول فروردین با شاخص ۴۸ پاک ترین روز ثبت شد. طی این سال نیز ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون با ۹۵ روز، آلاینده شاخص بود.
ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون چیست؟
بر اساس مطالعات و تحقیقات دانشمندان، برای هر آلاینده یک حد مجاز تعریف می شود. ذرات معلق کمتر از ۲.۵ آلاینده شاخص هوای تهران در روزهای سرد پایتخت است. این آلاینده دارای قطر ۲.۵ میکرون و یا کمتر هستند که تقریبا یک سی ام قطر موی انسان است و به عنوان ذرات ریز (fine) نیز شناخته می شوند. ترکیب شیمیایی ذرات بسته به محل، زمان و آب و هوا متفاوت است و منابع انتشار آن شامل انواع فعالیت های احتراقی (وسایل نقلیه موتوری، نیروگاهی، سوزاندن چوب، و غیره) و فرایندهای صنعتی خاص می شود. این ذرات هم به طور مستقیم ساطع می شوند و هم به شکل آلاینده ثانویه در جو شکل می گیرند.
به طور کلی عمده ترین منابع انتشار ذرات معلق نیز احتراق سوخت مانند سوزاندن زغال سنگ و چوب، خودروهای دیزلی فاقد فیلتر دوده، فرایندهای صنعتی و کشاورزی و انتشار از خودروها است. ذرات معلق عموما در ماه های سرد سال کیفیت هوا را تحت تاثیر قرار می دهند. مطالعات علمی متعدد درباره ذرات معلق نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض این آلاینده باعث بروز مشکلات زیادی می شود. مرگ زودرس در مبتلایان به بیماری های قلبی و ریوی، بروز حملات قلبی غیرکشنده، ضربات قلب نامنظم، ابتلا به سرطان ریه، تشدید آسم، کاهش عملکرد ریه و افزایش علائم تنفسی مشکلاتی است که آلودگی هوا برای سلامت انسان ایجاد می کند.
اعداد و رنگ های شاخص کیفیت هوا
شاخص کیفیت هوا (AQI) به پنج دسته اصلی تقسیم بندی می شود. بر اساس این تقسیم بندی از عدد صفر تا ۵۰ هوا پاک، از ۵۱ تا ۱۰۰ هوا قابل قبول یا متوسط، از ۱۰۱ تا ۱۵۰ هوا ناسالم برای گروه های حساس، از ۱۵۱ تا ۲۰۰ هوا ناسالم ، از ۲۰۱ تا ۳۰۰ هوا بسیار ناسالم و از ۳۰۱ تا ۵۰۰ شرایط کیفی هوا خطرناک است.
گفتنی است در هوای پاک که با رنگ سبز نشان داده می شود، شرایط کیفیت هوا مناسب است و خطری برای سلامت انسان ندارد. در هوای سالم که به رنگ زرد شناخته می شود، کیفیت هوا قابل قبول و غلظت آلاینده ها کمتر از حدی است که بر سلامت انسان تاثیر منفی داشته باشد اما در هوای ناسالم برای گروه های حساس که به رنگ نارنجی نشانه گذاری می شود، مقدار AQI بین ۱۰۱ تا ۱۵۰ قرار می گیرد که در نتیجه آن گروه های حساس اثرپذیری بیشتری از آلودگی هوا خواهند داشت.
در هوای ناسالم که به رنگ قرمز است، کلیه افراد جامعه در معرض مخاطرات ناشی از آلودگی هوا قرار می گیرند و حتی ممکن است گروه های حساس دچار عوارض شدیدتری شوند. افزون بر این در هوای بسیار ناسالم که به رنگ بنفش نشان داده می شود و عدد AQI بین ۲۰۱ تا ۳۰۰ قرار می گیرد، احتمال بروز عوارض جدی برای سلامت افراد جامعه افزایش می یابد.
انتهای پیام