صلاحیت های دادگاه کیفری یک

صلاحیت های دادگاه کیفری یک شامل رسیدگی به جرایم سنگین و مهمی نظیر قتل عمد، جرایم مستوجب حبس ابد، سلب حیات، تعزیرات درجه سه و بالاتر و نیز جرایم سیاسی و مطبوعاتی است که تأثیرات گسترده ای بر امنیت و نظم جامعه دارند. این دادگاه به عنوان یکی از مراجع قضایی تخصصی، با ساختاری متشکل از یک رئیس و دو مستشار، مسئولیت بررسی دقیق شواهد، دفاعیات و اجرای عدالت در پرونده های حساس را بر عهده دارد. رسیدگی به این جرایم مستلزم دقت فراوان و رعایت کامل موازین قانونی است.

در نظام حقوقی ایران، دادگاه کیفری یک یکی از مهم ترین و تخصصی ترین مراجع قضایی در رسیدگی به جرایم سنگین و حساس محسوب می شود. شناخت دقیق صلاحیت ها و فرآیند کاری این دادگاه برای تمامی افراد، اعم از متخصصین حقوقی و عموم جامعه، از اهمیت بالایی برخوردار است؛ زیرا این دادگاه به پرونده هایی رسیدگی می کند که می توانند سرنوشت افراد و حتی امنیت جامعه را تحت تأثیر قرار دهند. با تصویب قانون آیین دادرسی کیفری جدید، دادگاه کیفری استان به دادگاه کیفری یک تبدیل شد و وظایف و ساختار آن بازتعریف گردید. در این مقاله، به بررسی جامع تمامی ابعاد صلاحیت ها، ساختار و رویه این دادگاه پرداخته می شود تا درکی عمیق و موثق از عملکرد آن ارائه گردد.

دادگاه کیفری یک چیست و چه جایگاهی دارد؟

دادگاه کیفری یک به عنوان یکی از ارکان اصلی نظام قضایی ایران، مرجعی تخصصی برای رسیدگی به جرایم بسیار مهم و با مجازات های سنگین است. این دادگاه با هدف تمرکز بر پرونده هایی با حساسیت بالا و پیچیدگی های حقوقی خاص تشکیل شده تا رسیدگی به آن ها با دقت و تخصص بیشتری انجام شود. پیش از این، صلاحیت رسیدگی به این جرایم بر عهده دادگاه کیفری استان بود که با تصویب قانون آیین دادرسی کیفری جدید، نام و ساختار آن به دادگاه کیفری یک تغییر یافت. این تغییر، نشان دهنده رویکرد قانون گذار به سمت تخصصی تر شدن فرآیند دادرسی و اطمینان از عدالت در پرونده های حائز اهمیت است.

ساختار و ترکیب قضایی دادگاه کیفری یک

ساختار دادگاه کیفری یک یکی از ویژگی های متمایز کننده آن در مقایسه با سایر دادگاه ها است که نشان از اهمیت و دقت در رسیدگی به پرونده های تحت صلاحیت آن دارد. بر اساس ماده ۲۹۶ قانون آیین دادرسی کیفری، دادگاه کیفری یک از یک رئیس و دو مستشار تشکیل می شود. برای رسمیت یافتن جلسات این دادگاه، حضور حداقل دو عضو از این هیئت سه نفره الزامی است. این بدان معناست که حتی در صورت غیاب رئیس دادگاه، با حضور دو مستشار، جلسه دادرسی می تواند برگزار شده و به پرونده ها رسیدگی کند. در چنین شرایطی، ریاست دادگاه به عهده عضو مستشاری خواهد بود که سابقه قضایی بیشتری دارد. این ترکیب سه نفره، تضمین کننده مشورت و بررسی چندجانبه پرونده ها پیش از صدور رأی نهایی است.

مستشار دادگاه کیفری یک کیست؟

واژه مستشار در لغت به معنای مشورت دهنده است و در نظام حقوقی، به قاضی ای اطلاق می شود که در کنار رئیس دادگاه، در تصمیم گیری های قضایی مشارکت دارد. در دادگاه کیفری یک، مستشاران نقش حیاتی ایفا می کنند. آن ها اعضایی از هیئت قضایی هستند که با رئیس دادگاه هم تراز بوده و در تمامی مراحل رسیدگی، از بررسی ادله و شواهد تا مشاوره و اظهار نظر حقوقی، حضور فعال دارند. رأی هر مستشار در فرآیند صدور حکم از اهمیت بالایی برخوردار است و در کنار رأی رئیس، به شکل گیری تصمیم نهایی دادگاه کمک می کند. حضور دو مستشار در کنار رئیس، موجب می شود تا پرونده از زوایای مختلف حقوقی مورد بررسی قرار گیرد و دقت و اعتبار حکم صادره افزایش یابد. در واقع، مستشاران با دانش و تجربه حقوقی خود، به تضمین یک دادرسی عادلانه و دقیق کمک شایانی می کنند.

صلاحیت های اصلی دادگاه کیفری یک (با استناد به ماده 302 قانون آیین دادرسی کیفری)

صلاحیت های دادگاه کیفری یک، برخلاف برخی مراجع قضایی دیگر که بر اساس نوع جرم (مانند جرایم نظامی) یا محل وقوع آن تعیین می شوند، عمدتاً مجازات محور است. این بدان معناست که نوع و شدت مجازات تعیین شده برای یک جرم، مرجع صالح برای رسیدگی به آن را مشخص می کند. ماده ۳۰۲ قانون آیین دادرسی کیفری به روشنی این صلاحیت ها را احصاء کرده است که در ادامه به تفصیل هر یک پرداخته می شود:

۱. جرایم مستوجب مجازات سلب حیات (اعدام)

این دسته از جرایم شامل مواردی است که در قوانین ایران، مجازات اعدام برای آن ها پیش بینی شده است. از مهم ترین مثال های این جرایم می توان به قتل عمد اشاره کرد که در صورت اثبات، معمولاً منجر به حکم قصاص نفس می شود. همچنین، برخی از جرایم علیه امنیت ملی نظیر محاربه، افساد فی الارض و جرایم خاص مرتبط با مواد مخدر در مقیاس وسیع نیز در این گروه قرار می گیرند. رسیدگی به این پرونده ها به دلیل حساسیت فوق العاده و مجازات بی بازگشت آن ها، تنها در صلاحیت دادگاه کیفری یک است و نیازمند بررسی دقیق و موشکافانه تمامی ابعاد پرونده، شواهد و دفاعیات است تا عدالت به طور کامل اجرا شود.

۲. جرایم مستوجب مجازات حبس ابد

حبس ابد یکی دیگر از مجازات های سنگین است که تعیین کننده صلاحیت دادگاه کیفری یک محسوب می شود. جرایمی که مجازات حبس دائم را در پی دارند، معمولاً از نظر اجتماعی تأثیرات مخربی داشته و به همین دلیل، رسیدگی به آن ها نیازمند تخصص و دقت بالای این دادگاه است. نمونه های بارز این دسته شامل قاچاق سازمان یافته و گسترده مواد مخدر، برخی از جرایم سنگین علیه امنیت داخلی و خارجی کشور و جرایم مالی کلان با گستردگی فراوان است. این مجازات با هدف بازدارندگی قوی و حفظ امنیت جامعه در نظر گرفته شده و پرونده های مربوط به آن با جدیت در دادگاه کیفری یک دنبال می شوند.

۳. جرایم مستوجب مجازات قطع عضو یا جنایات عمدی علیه تمامیت جسمانی با میزان نصف دیه کامل یا بیشتر

این دسته از جرایم به صدمات عمدی و شدید جسمانی می پردازد که منجر به قطع عضو یا وارد آمدن جراحات عمیق و جبران ناپذیر می شوند. معیار تعیین صلاحیت دادگاه کیفری یک در اینجا، میزان دیه تعلق گرفته به جراحت است؛ اگر میزان خسارت وارده به تمامیت جسمانی مجنی علیه معادل نصف دیه کامل یا بیشتر باشد، رسیدگی به آن در صلاحیت این دادگاه قرار می گیرد. مثال های روشن این جرایم شامل اسیدپاشی عمدی، وارد آوردن صدمات جدی با سلاح سرد یا گرم و سایر جنایات عمدی است که آسیب های شدید و ماندگاری را به قربانی تحمیل می کنند. این پرونده ها به دلیل شدت آسیب و پیچیدگی های پزشکی و حقوقی، نیازمند رسیدگی تخصصی و دقیق در دادگاه کیفری یک هستند.

۴. جرایم مستوجب مجازات تعزیری درجه سه و بالاتر

سیستم مجازات های تعزیری در ایران دارای درجات مختلفی است که با توجه به شدت جرم، مجازات متفاوتی را در بر می گیرد. جرایم مستوجب مجازات تعزیری درجه سه و بالاتر، شامل حبس های طولانی مدت (بیش از ۱۰ سال)، جزای نقدی سنگین و محدودیت های حقوقی گسترده تری هستند. این جرایم، معمولاً دارای ابعاد اجتماعی و اقتصادی وسیعی هستند و به سلامت عمومی جامعه آسیب می رسانند. مواردی نظیر اختلاس و ارتشاء در مقیاس کلان، کلاهبرداری های سازمان یافته، پولشویی، و برخی از جرایم مالیاتی سنگین که تأثیرات مخربی بر اقتصاد کشور دارند، در این گروه قرار می گیرند. رسیدگی به این پرونده ها به دلیل پیچیدگی های مالی و حقوقی و اهمیت حفظ سلامت اقتصادی و اجتماعی، در صلاحیت تخصصی دادگاه کیفری یک است.

۵. جرایم سیاسی و مطبوعاتی

جرایم سیاسی و مطبوعاتی از دیگر مواردی هستند که بر اساس ماده ۳۰۲ قانون آیین دادرسی کیفری، در صلاحیت دادگاه کیفری یک قرار می گیرند. این جرایم به دلیل ماهیت خاص خود که اغلب با آزادی بیان و حقوق مدنی افراد سروکار دارند، دارای پروتکل های رسیدگی ویژه ای هستند. بر اساس ماده ۳۰۵ قانون آیین دادرسی کیفری و تأکید قانون اساسی، رسیدگی به جرایم سیاسی و مطبوعاتی باید به صورت علنی و با حضور هیئت منصفه انجام شود. این هیئت منصفه، متشکل از افراد عادی جامعه است که در کنار قضات، به بررسی پرونده و اظهار نظر درباره اتهامات می پردازند. هدف از این سازوکار، تضمین شفافیت، بی طرفی و رعایت حقوق متهمان در پرونده هایی است که می توانند جنبه های سیاسی یا اجتماعی حساسی داشته باشند.

بر اساس ماده ۳۰۲ قانون آیین دادرسی کیفری، صلاحیت دادگاه کیفری یک عمدتاً مجازات محور است و شامل رسیدگی به جرایم مستوجب سلب حیات، حبس ابد، قطع عضو یا جنایات عمدی با میزان نصف دیه کامل یا بیشتر، تعزیرات درجه سه و بالاتر، و همچنین جرایم سیاسی و مطبوعاتی می شود.

صلاحیت های تبعی و اضافی دادگاه کیفری یک

علاوه بر صلاحیت های اصلی که بر اساس ماده ۳۰۲ قانون آیین دادرسی کیفری و با تمرکز بر شدت مجازات تعیین می شوند، دادگاه کیفری یک ممکن است در مواردی دارای صلاحیت های تبعی و اضافی نیز باشد. این صلاحیت ها معمولاً زمانی مطرح می شوند که پرونده ای با پیچیدگی های حقوقی بالا یا اثرات اجتماعی گسترده در ارتباط با جرایم اصلی تحت صلاحیت این دادگاه قرار گیرد. به عنوان مثال، اگر در جریان رسیدگی به یک پرونده قتل عمد، جرایم مرتبط دیگری مانند آدم ربایی یا سرقت مسلحانه نیز کشف شود، دادگاه کیفری یک ممکن است به تمامی این جرایم رسیدگی کند تا از پراکندگی پرونده و طولانی شدن فرآیند دادرسی جلوگیری شود. این صلاحیت های تبعی، به دادگاه اجازه می دهند تا با دیدی جامع تر و یکپارچه تر به پرونده های پیچیده نگریسته و عدالت را به شکلی مؤثرتر اجرا کند. این رویکرد به ویژه در جرایم سازمان یافته یا چندوجهی که ابعاد مختلفی دارند، بسیار کارآمد است.

محل تشکیل دادگاه کیفری یک

تعیین محل تشکیل دادگاه ها، نقش مهمی در تسهیل دسترسی به عدالت و توزیع مناسب بار کاری قضایی دارد. بر اساس تبصره ۱ ماده ۲۹۶ قانون آیین دادرسی کیفری، دادگاه کیفری یک به طور پیش فرض در مرکز هر استان تشکیل می شود. این تمرکز در مراکز استان ها، با هدف استفاده از ظرفیت های تخصصی قضات و امکانات لجستیکی موجود در این شهرها صورت گرفته است. با این حال، قانون گذار پیش بینی کرده که به تشخیص رئیس قوه قضائیه، امکان تشکیل دادگاه کیفری یک در حوزه های قضایی شهرستان ها نیز وجود دارد تا در مناطق پرجمعیت یا با حجم بالای پرونده های سنگین، دسترسی مردم به این مرجع قضایی آسان تر شود. در حوزه هایی که دادگاه کیفری یک هنوز تشکیل نشده است، رسیدگی به جرایم موضوع صلاحیت این دادگاه، در نزدیک ترین دادگاه کیفری یک در حوزه قضایی همان استان انجام می گیرد. این سازوکار، تضمین می کند که هیچ پرونده ای بدون رسیدگی نمانده و همواره مرجع صالحی برای آن وجود داشته باشد.

نحوه رسیدگی و صدور رأی در دادگاه کیفری یک

فرآیند رسیدگی و صدور رأی در دادگاه کیفری یک، به دلیل اهمیت و پیچیدگی پرونده های تحت صلاحیت آن، از مراحل دقیق و تشریفات ویژه ای برخوردار است که برای تضمین یک دادرسی عادلانه طراحی شده است. این مراحل شامل گام های متعددی است که از آغاز ارجاع پرونده تا ابلاغ و اجرای حکم را در بر می گیرد.

آغاز مراحل قانونی و ارسال پرونده

پرونده های مربوط به جرایم در صلاحیت دادگاه کیفری یک، پس از تکمیل تحقیقات مقدماتی در دادسرا، به این دادگاه ارسال می شوند. دادسرا با بررسی شواهد، ادله و اظهارات اولیه، در صورت احراز کفایت دلایل برای انتساب جرم، قرار جلب به دادرسی را صادر کرده و پرونده را برای رسیدگی و صدور حکم به دادگاه کیفری یک می فرستد. این مرحله از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا نشان دهنده جدیت اتهامات وارده و ورود پرونده به فاز دادرسی تخصصی است.

اعلام تاریخ برگزاری جلسه دادرسی

پس از وصول پرونده در دادگاه کیفری یک، وقت رسیدگی تعیین و تاریخ برگزاری جلسه دادرسی به طرفین پرونده شامل متهم، وکیل مدافع، شاکی و نماینده دادستان، از طریق ابلاغ رسمی اطلاع داده می شود. این ابلاغیه فرصت لازم را برای آماده سازی دفاعیات و جمع آوری مستندات فراهم می کند. شفافیت در اعلام زمان دادرسی، از اصول مهم عدالت قضایی به شمار می رود.

برگزاری جلسه دادرسی

جلسه دادرسی در دادگاه کیفری یک با حضور رئیس، مستشاران دادگاه، نماینده دادستان (که حضورش در تمامی جلسات دادگاه کیفری یک بر اساس ماده ۳۰۰ قانون آیین دادرسی کیفری الزامی است)، وکلا و متهم برگزار می شود. در مواردی خاص، به ویژه در جرایم سیاسی و مطبوعاتی، هیئت منصفه نیز حضور می یابد. در این جلسات، کیفرخواست علیه متهم قرائت شده، ادله و شواهد ارائه می گردد و فرصت برای دفاع به متهم و وکیل مدافع او داده می شود. قاضی با دقت به اظهارات طرفین گوش فرا می دهد و سؤالات لازم را مطرح می کند.

ارائه دفاعیات متهم و وکیل مدافع

این مرحله یکی از حساس ترین بخش های دادرسی است. متهم و وکیل مدافع او فرصت دارند تا در پاسخ به اتهامات، دفاعیات خود را ارائه کرده، به شواهد و مدارک استناد کنند و ایرادات شکلی یا ماهوی را مطرح سازند. نقش وکیل در این مرحله بسیار حیاتی است، چرا که با تسلط بر قوانین و رویه های قضایی، می تواند به بهترین شکل از حقوق موکل خود دفاع کرده و در نتیجه دادرسی تأثیر بسزایی داشته باشد.

ارزیابی مدارک و شواهد پرونده

پس از ارائه دفاعیات و اظهارات طرفین، قضات دادگاه به بررسی و ارزیابی دقیق تمامی مدارک، شواهد، شهادت شهود، گزارش های کارشناسی و ادله موجود در پرونده می پردازند. این مرحله برای روشن شدن حقیقت و اتخاذ تصمیمی عادلانه از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. هیچ جزئیاتی از چشم قضات پنهان نمی ماند و تمامی جوانب پرونده با وسواس کامل مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد.

اتمام جلسه دادرسی و صدور رأی نهایی

پس از بررسی کامل تمامی جوانب پرونده و شنیدن دفاعیات، جلسه دادرسی خاتمه می یابد. قضات دادگاه کیفری یک بر اساس ماده ۳۹۵ قانون آیین دادرسی کیفری، با مشورت و تبادل نظر، رأی نهایی خود را صادر می کنند. رأی صادره باید با اکثریت آراء اعضای حاضر در جلسه باشد. در صورتی که یکی از اعضا با رأی اکثریت مخالف باشد، نظر اقلیت نیز به صورت مستدل در پرونده درج می شود. اگر اکثریت لازم برای صدور رأی حاصل نشود، یک عضو مستشار دیگر توسط مقام ارجاع به دادگاه اضافه می شود تا به حصول اکثریت کمک کند. این رأی می تواند شامل تبرئه، محکومیت یا تعیین مجازات باشد.

ابلاغ حکم و اجرای آن

پس از صدور رأی نهایی، حکم به طرفین پرونده، یعنی متهم و شاکی، ابلاغ می شود. سپس اقدامات لازم برای اجرای حکم صادره آغاز می گردد. اگر مجازات شامل حبس، اعدام یا جزای نقدی باشد، مراحل قانونی اجرای آن پیگیری خواهد شد. رعایت اصول دادرسی و اجرای عادلانه احکام در این مرحله از اهمیت بالایی برخوردار است تا حقوق محکوم علیه و شاکی به درستی تأمین شود.

حق اعتراض به تصمیم دادگاه

یکی از حقوق اساسی طرفین در فرآیند دادرسی، حق اعتراض به رأی صادره است. پس از ابلاغ حکم، طرفین پرونده می توانند در مهلت قانونی مقرر، نسبت به رأی دادگاه کیفری یک اعتراض کنند. این اعتراض می تواند در قالب درخواست تجدیدنظرخواهی به دیوان عالی کشور یا دادگاه تجدیدنظر استان (بسته به نوع و شدت حکم) مطرح شود. در صورت وجود دلایل کافی برای نقض رأی، پرونده ممکن است برای بررسی مجدد به شعبه دیگری ارجاع داده شود یا رأی نقض و حکم دیگری صادر گردد. این حق قانونی به طرفین امکان می دهد تا از صحت و عدالت فرآیند دادرسی اطمینان حاصل کنند.

تفاوت دادگاه کیفری یک و دادگاه کیفری دو در چیست؟

دادگاه های کیفری یک و دو، دو مرجع اصلی رسیدگی به جرایم در سیستم قضایی ایران هستند که هر یک صلاحیت های مشخص و متفاوتی دارند. درک این تفاوت ها برای تعیین مرجع صالح و پیگیری صحیح پرونده های حقوقی ضروری است.

ویژگی	دادگاه کیفری یک	دادگاه کیفری دو
ساختار قضایی	متشکل از یک رئیس و دو مستشار	متشکل از یک قاضی (رئیس)
حد نصاب رسمیت جلسه	حضور حداقل دو عضو	حضور یک قاضی
نوع جرایم تحت صلاحیت	جرایم سنگین با مجازات های شدید (سلب حیات، حبس ابد، قطع عضو، تعزیرات درجه سه و بالاتر، جرایم سیاسی و مطبوعاتی)	جرایم سبک تر با مجازات های کمتر (حبس تا ۱۰ سال، جزای نقدی، شلاق تعزیری)
مثال جرایم	قتل عمد، محاربه، افساد فی الارض، قاچاق گسترده مواد مخدر، اختلاس کلان، اسیدپاشی	سرقت خرد، ضرب و جرح ساده، توهین، افترا، برخی کلاهبرداری های کوچک
محل تشکیل	عمدتاً در مرکز استان، به تشخیص رئیس قوه قضائیه در شهرستان ها	در تمامی حوزه های قضایی کشور
اهمیت حضور دادستان/نماینده	الزامی در تمامی جلسات (ماده ۳۰۰ قانون آیین دادرسی کیفری)	اختیاری، مگر با تشخیص دادگاه
مرجع تجدیدنظرخواهی از احکام	دیوان عالی کشور یا دادگاه تجدیدنظر استان (بسته به مورد)	دادگاه تجدیدنظر استان

تفاوت اصلی و جوهری میان این دو دادگاه در نوع و شدت مجازات جرایم تحت صلاحیت آن ها است. دادگاه کیفری یک به پرونده هایی با مجازات های سنگین تر و تأثیرات اجتماعی گسترده تر رسیدگی می کند، در حالی که دادگاه کیفری دو برای رسیدگی به جرایم سبک تر و با مجازات های خفیف تر طراحی شده است. این تفکیک، به تخصصی شدن فرآیند دادرسی و افزایش کارایی نظام قضایی کمک می کند.

نقش حیاتی وکیل در پرونده های دادگاه کیفری یک

پیچیدگی ها و حساسیت های بی شمار پرونده های دادگاه کیفری یک، حضور وکیل متخصص و مجرب را به یک ضرورت انکارناپذیر تبدیل می کند. در این دادگاه ها، مسائل حقوقی اغلب دشوار و مجازات ها بسیار سنگین هستند، از سلب حیات گرفته تا حبس های طولانی مدت و قطع عضو. وکیل مدافع در چنین شرایطی نقش حیاتی ایفا می کند و می تواند سرنوشت موکل خود را به طور اساسی تحت تأثیر قرار دهد.

یک وکیل متخصص با تسلط بر قوانین و رویه های دادرسی کیفری، می تواند در مراحل مختلف پرونده از جمله تحقیقات مقدماتی در دادسرا، تنظیم دفاعیات مستدل، ارائه ایرادات شکلی و ماهوی، جمع آوری و ارائه مدارک و شواهد متقن، و همچنین مذاکره برای تخفیف مجازات یا اثبات بی گناهی موکل، یاری رسان باشد. تجربه نشان داده است که حضور یک وکیل کارآزموده در دادگاه کیفری یک، نه تنها احتمال موفقیت در پرونده را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد، بلکه می تواند به کاهش استرس و اضطراب موکل و خانواده اش نیز کمک کند. وکیل نه تنها به عنوان نماینده حقوقی، بلکه به عنوان مشاور و حامی، راهنمایی های لازم را در طول فرآیند دادرسی ارائه می دهد و از تضییع حقوق موکل جلوگیری می کند. بنابراین، در مواجهه با اتهاماتی که در صلاحیت دادگاه کیفری یک قرار می گیرند، اخذ مشاوره حقوقی تخصصی و بهره مندی از خدمات وکیل مجرب، هوشمندانه ترین و ضروری ترین گام است.

در پرونده های دادگاه کیفری یک، به دلیل مجازات های سنگین و پیچیدگی های قانونی، حضور وکیل متخصص امری حیاتی است؛ زیرا وکیل می تواند با دفاع مستدل، ارائه شواهد، و تسلط بر آیین دادرسی، نقش کلیدی در سرنوشت موکل ایفا کند.

نتیجه گیری

دادگاه کیفری یک به عنوان یکی از مهم ترین مراجع قضایی در نظام حقوقی ایران، نقشی محوری در اجرای عدالت و حفظ نظم اجتماعی ایفا می کند. این دادگاه با صلاحیت های مشخص و ساختاری دقیق که شامل یک رئیس و دو مستشار است، مسئولیت رسیدگی به جرایم سنگینی نظیر قتل عمد، محاربه، افساد فی الارض، قاچاق گسترده مواد مخدر، جرایم مالی کلان (تعزیرات درجه سه و بالاتر) و همچنین جرایم سیاسی و مطبوعاتی را بر عهده دارد. تمامی این جرایم به دلیل تأثیرات گسترده بر امنیت فردی و اجتماعی، نیازمند دقت و تخصصی سازی در فرآیند دادرسی هستند.

فرایند رسیدگی در دادگاه کیفری یک از مرحله ارجاع پرونده از دادسرا آغاز شده، با تعیین وقت و برگزاری جلسات دادرسی با حضور قضات، نماینده دادستان و وکلا ادامه می یابد و با صدور رأی نهایی بر اساس اکثریت آراء و امکان تجدیدنظرخواهی پایان می پذیرد. در این مسیر پرچالش و حساس، حضور یک وکیل متخصص و مجرب از اهمیت بسزایی برخوردار است. وکیل با اشراف کامل به قوانین و آیین دادرسی، می تواند به بهترین نحو از حقوق متهم دفاع کرده و در نتیجه پرونده تأثیرگذار باشد. بنابراین، آگاهی از صلاحیت ها، ساختار و نحوه عملکرد دادگاه کیفری یک برای تمامی افراد جامعه ضروری است، به ویژه برای کسانی که به نوعی با این مرجع قضایی درگیر هستند.