شرایط به اجرا گذاشتن سفته

برای به اجرا گذاشتن سفته، دارنده باید ابتدا سفته را در مهلت قانونی واخواست کند. سپس با در دست داشتن واخواست نامه و خود سفته، اقدام به طرح دعوای مطالبه وجه در دادگاه حقوقی صالح نماید. لازم به ذکر است که برخلاف چک، سفته از طریق اداره ثبت قابل اجرا نیست.

سفته، که در قانون تجارت با عنوان «فته طلب» شناخته می شود، سندی است که به موجب آن، فرد صادرکننده تعهد می کند مبلغی معین را در زمان مشخص یا به صورت عندالمطالبه به گیرنده یا حواله کرد وی بپردازد. این سند در دنیای معاملات و مبادلات تجاری نقشی حیاتی دارد و به عنوان ابزاری مطمئن برای تضمین تعهدات مالی و پرداخت دیون به کار می رود. اما زمانی که این تعهدات در سررسید خود به سرانجام نمی رسند، دارنده سفته نیازمند آگاهی از سازوکارهای قانونی است تا بتواند حقوق خود را احقاق کند. آشنایی با شرایط و مراحل به اجرا گذاشتن سفته نه تنها برای دارندگان آن، بلکه برای صادرکنندگان و حتی فعالان اقتصادی که در معاملات خود از این سند استفاده می کنند، امری ضروری است. این دانش، مسیر مطالبه وجه را هموار کرده و از تضییع حقوق افراد جلوگیری می کند.

مفهوم سفته: سندی با اعتبار تجاری یا عادی؟

درک صحیح از سفته و جایگاه آن در نظام حقوقی، پایه و اساس شناخت شرایط اجرایی آن است. سفته، به طور کلی، یک سند تعهد پرداخت محسوب می شود. اما این سند می تواند در دو قالب «سند تجاری» و «سند عادی» مورد استناد قرار گیرد که هر یک مزایا و محدودیت های خاص خود را دارند. ماهیت تجاری سفته به آن قدرت و امتیازات ویژه ای می بخشد که در اسناد عادی یافت نمی شود و این امتیازات، دارنده را در مسیر وصول طلب خود یاری می رساند.

تفاوت سفته تجاری و عادی

سفته هنگامی که شرایط قانونی مندرج در قانون تجارت را به طور کامل رعایت کند، ماهیت تجاری پیدا می کند. این شرایط شامل مواردی نظیر درج مبلغ، تاریخ صدور، تاریخ سررسید (یا قید عندالمطالبه)، نام گیرنده (یا در وجه حامل) و امضای صادرکننده است. مزایای سند تجاری در مقابل سند عادی شامل موارد زیر است:

• تأمین خواسته بدون تودیع خسارت احتمالی: دارنده سفته تجاری می تواند بدون نیاز به پرداخت ودیعه یا ضمانت، از دادگاه درخواست توقیف اموال صادرکننده و ظهرنویسان را قبل از صدور حکم نهایی داشته باشد. این امکان سرعت و اطمینان بیشتری را برای وصول طلب فراهم می آورد.
• مسئولیت تضامنی: در سفته تجاری، صادرکننده، ظهرنویسان و ضامنین همگی به طور تضامنی در قبال دارنده مسئول پرداخت وجه سفته هستند. این بدان معناست که دارنده می تواند تمام یا بخشی از طلب خود را از هر یک از این افراد مطالبه کند، بدون اینکه ملزم به رعایت ترتیب خاصی باشد.
• خسارت تأخیر تأدیه: خسارت تأخیر تأدیه در سفته تجاری از تاریخ واخواست (اعتراض عدم پرداخت) محاسبه می شود که این خود یک مزیت مهم در حفظ ارزش پول به شمار می رود.

زمانی که سفته ای شرایط قانونی لازم برای سند تجاری بودن را از دست بدهد، مثلاً به موقع واخواست نشود، به یک سند عادی تبدیل می شود. در این صورت، دارنده تنها می تواند علیه صادرکننده اصلی دعوا اقامه کند و از مزایایی چون مسئولیت تضامنی و تأمین خواسته بدون قید و شرط محروم خواهد شد. در واقع، سفته همچنان یک مدرک معتبر برای اثبات بدهی است، اما روند وصول آن با پیچیدگی ها و محدودیت های بیشتری همراه می شود.

روش های به اجرا گذاشتن سفته: تنها راه، حقوقی است!

یکی از باورهای اشتباه رایج در میان مردم این است که سفته نیز مانند چک، قابلیت اجرا از طریق اداره ثبت را دارد. اما واقعیت این است که قانون گذار برای سفته، چنین امتیازی را در نظر نگرفته است. هر کسی که قصد مطالبه وجه سفته را دارد، تنها باید از مسیر مراجع قضایی اقدام کند. این تفاوت اساسی، خود نشان دهنده اهمیت آشنایی دقیق با قوانین مربوط به اسناد تجاری است.

افسانه اجرای سفته از طریق ثبت

سفته، برخلاف چک، یک «سند لازم الاجرا ثبتی» محسوب نمی شود. این بدان معناست که دارنده سفته نمی تواند با مراجعه به دوایر اجرای ثبت، مستقیماً و بدون نیاز به رسیدگی قضایی، برای وصول طلب خود اقدام کند. تجربه نشان داده است که این تصور نادرست، گاهی منجر به سردرگمی و اتلاف وقت برای دارندگان سفته می شود. بنابراین، هرگونه تلاش برای به اجرا گذاشتن سفته از طریق اداره ثبت بی نتیجه خواهد بود.

روش صحیح: طرح دعوای حقوقی در مراجع قضایی

تنها راه قانونی برای مطالبه وجه سفته، طرح دعوای حقوقی در دادگاه های عمومی یا شوراهای حل اختلاف است. این مسیر مستلزم رعایت تشریفات خاصی است که از مرحله واخواست سفته آغاز شده و تا صدور حکم و اجرای آن ادامه می یابد. دارنده سفته باید با تنظیم دادخواست و ارائه مدارک لازم، از مرجع قضایی صالح، تقاضای محکومیت صادرکننده (و در صورت وجود شرایط، ظهرنویسان و ضامنین) به پرداخت وجه سفته را نماید.

شرایط بنیادین به اجرا گذاشتن سفته (گام به گام و با جزئیات کامل)

اجرا گذاشتن سفته، فرآیندی مرحله ای و قانونی است که نیازمند دقت و رعایت مهلت های مقرر است. عدم توجه به این نکات می تواند دارنده سفته را از مزایای قانونی محروم سازد و روند وصول طلب را با دشواری هایی روبرو کند. در ادامه، گام های اساسی این فرآیند با جزئیات کامل تشریح می شود.

گام اول: واخواست سفته (مهمترین شرط حفظ مزایای تجاری)

واخواست سفته، سنگ بنای حفظ ماهیت تجاری و امتیازات حقوقی آن است. این اقدام، به معنای اعتراض رسمی و قانونی به عدم پرداخت وجه سفته در سررسید مقرر است و دارنده از این طریق، مراتب مطالبه خود را به اطلاع صادرکننده و سایر مسئولین می رساند.

واخواست چیست؟

واخواست، یک سند رسمی است که توسط دارنده سفته و در پاسخ به عدم پرداخت آن در موعد مقرر، تنظیم و از طریق مراجع قانونی (معمولاً دفاتر خدمات الکترونیک قضایی) ابلاغ می شود. هدف از واخواست، ثبت رسمی عدم پرداخت و آغاز مراحل قانونی برای مطالبه وجه سفته است.

مهلت قانونی واخواست

رعایت مهلت واخواست از اهمیت حیاتی برخوردار است:

• سفته تاریخ دار: دارنده باید ظرف ۱۰ روز از تاریخ سررسید سفته، اقدام به واخواست آن کند. این مهلت، طلایی ترین زمان برای حفظ تمامی حقوق تجاری سفته است.
• سفته عندالمطالبه: برای سفته های عندالمطالبه، دارنده ابتدا باید از طریق اظهارنامه رسمی، وجه سفته را از صادرکننده مطالبه کند. پس از ابلاغ اظهارنامه، مهلت ۱۰ روزه برای واخواست سفته آغاز می شود.

نحوه انجام واخواست

در گذشته، واخواست از طریق مراجعه به دادگستری یا دفاتر پستی انجام می شد. اما امروزه، این فرآیند از طریق دفاتر خدمات الکترونیک قضایی صورت می گیرد. دارنده باید با در دست داشتن سفته اصلی و مدارک شناسایی، به این دفاتر مراجعه کرده و برگه واخواست را تکمیل کند. هزینه واخواست معمولاً ۲% مبلغ اسمی سفته است که باید در زمان تکمیل برگه پرداخت شود.

پیامدهای حیاتی واخواست به موقع

واخواست به موقع سفته، مزایای بی شماری را برای دارنده به ارمغان می آورد:

1. حفظ مسئولیت تضامنی: تمامی افراد مسئول، اعم از صادرکننده، ظهرنویسان و ضامنین، به صورت تضامنی در قبال دارنده مسئول باقی می مانند. این یعنی دارنده می تواند برای وصول طلبش به هر یک از آن ها رجوع کند.
2. امکان درخواست تأمین خواسته بدون تودیع خسارت: یکی از مهم ترین مزایای سفته واخواست شده، این است که دارنده می تواند از دادگاه درخواست کند تا اموال بدهکار را قبل از صدور حکم توقیف کند، بدون آنکه نیازی به پرداخت خسارت احتمالی باشد (معمولاً ۲۰% مبلغ خواسته).
3. محاسبه خسارت تأخیر تأدیه: خسارت تأخیر تأدیه از تاریخ واخواست سفته محاسبه می شود. این امر به حفظ ارزش پول دارنده در طول فرآیند قضایی کمک شایانی می کند.

پیامدهای عدم واخواست به موقع

عدم رعایت مهلت قانونی برای واخواست سفته، پیامدهای نامطلوبی برای دارنده دارد:

1. تنزل سفته به سند عادی: سفته امتیازات تجاری خود را از دست داده و به یک سند عادی تبدیل می شود. این به معنای محدود شدن حقوق دارنده است.
2. سلب حق رجوع به ظهرنویسان و ضامنین: در صورت عدم واخواست به موقع، دارنده دیگر نمی تواند علیه ظهرنویسان و ضامنین سفته اقامه دعوا کند و تنها می تواند از صادرکننده اصلی طلب خود را مطالبه نماید.
3. نیاز به تودیع خسارت احتمالی برای تأمین خواسته: اگر دارنده سفته ای که واخواست نشده است، بخواهد درخواست تأمین خواسته کند، ملزم است مبلغی را به عنوان خسارت احتمالی (حدود ۲۰% مبلغ خواسته) به حساب دادگستری واریز کند.
4. محاسبه خسارت تأخیر تأدیه از تاریخ مطالبه در دادگاه: در این حالت، خسارت تأخیر تأدیه از زمان طرح دعوا در دادگاه محاسبه می شود، نه از تاریخ سررسید سفته.

واخواست سفته، سپر محافظ حقوق دارنده در برابر عدم پرداخت است؛ غفلت از آن، سفته را از سند تجاری به سند عادی بدل می کند و مسیر وصول را دشوارتر می سازد.

گام دوم: طرح دعوا در مرجع قضایی صالح

پس از مرحله واخواست (در صورت لزوم)، گام بعدی، طرح دعوا در مرجع قضایی صالح است. این مرحله نیز دارای تشریفات و مهلت های خاصی است که رعایت آن ها برای موفقیت در پرونده ضروری است.

مهلت قانونی طرح دعوا

برای طرح دعوا نیز مهلت های مشخصی وجود دارد:

• یک سال از تاریخ واخواست: دارنده سفته واخواست شده، یک سال فرصت دارد تا علیه ظهرنویسان و ضامنین سفته اقامه دعوا کند. پس از این مهلت، حق رجوع به آن ها از بین می رود.
• ۵ سال برای اقامه دعوا علیه صادرکننده: حتی اگر سفته واخواست نشده باشد و ماهیت عادی پیدا کند، دارنده می تواند ظرف ۵ سال از تاریخ سررسید (یا تاریخ مطالبه در سفته عندالمطالبه)، علیه صادرکننده اصلی دعوا اقامه کند.

مرجع قضایی صالح

صلاحیت رسیدگی به دعوای مطالبه وجه سفته، بستگی به مبلغ آن دارد:

• شورای حل اختلاف: برای مبالغ تا ۲۰ میلیون تومان، شورای حل اختلاف صلاحیت رسیدگی دارد.
• دادگاه حقوقی: برای مبالغ بالاتر از ۲۰ میلیون تومان، پرونده در دادگاه حقوقی مورد بررسی قرار می گیرد.

تشریفات طرح دعوا

هر کسی که قصد طرح دعوا دارد، باید مراحل زیر را طی کند:

1. ثبت نام در سامانه ثنا: در حال حاضر، ثبت نام در سامانه ثنا (سامانه ابلاغ الکترونیکی قضایی) برای تمامی مراحل دادرسی الزامی است.
2. تهیه و تنظیم دادخواست مطالبه وجه سفته: دادخواست باید به صورت دقیق و با ذکر تمامی ارکان لازم، شامل مشخصات خواهان (دارنده سفته)، خوانده (صادرکننده، ظهرنویسان، ضامنین)، مبلغ خواسته، و شرح ماوقع تنظیم شود.
3. ارائه دادخواست از طریق دفاتر خدمات الکترونیک قضایی: دادخواست پس از تکمیل، باید از طریق یکی از دفاتر خدمات الکترونیک قضایی به مرجع صالح ارسال شود.
4. مدارک لازم برای ضمیمه دادخواست:
   • کپی برابر اصل سفته (اصل سفته نیز در دادگاه ارائه می شود).
   • کپی برابر اصل واخواست نامه (در صورت وجود و واخواست به موقع).
   • مدارک هویتی دارنده.
   • اسناد مربوط به انتقال سفته (مانند ظهرنویسی ها) در صورت لزوم.

هزینه دادرسی

هزینه دادرسی نیز بر اساس مبلغ سفته تعیین می شود:

• شورای حل اختلاف: معمولاً ۳.۵% مبلغ خواسته.
• دادگاه حقوقی: معمولاً ۳% مبلغ خواسته.

فرد می تواند در صورت عدم توانایی در پرداخت هزینه های دادرسی، تقاضای اعسار از پرداخت هزینه دادرسی را به دادگاه ارائه کند.

شرایط خاص به اجرا گذاشتن انواع سفته های ویژه

سفته ها انواع مختلفی دارند که هر یک با توجه به نحوه تنظیم و شرایط خاص خود، ممکن است الزامات متفاوتی برای به اجرا گذاشتن داشته باشند. آگاهی از این تفاوت ها، کلید موفقیت در مطالبه وجوه سفته های خاص است.

شرایط به اجرا گذاشتن سفته بدون تاریخ (عندالمطالبه)

سفته عندالمطالبه، سفته ای است که تاریخ سررسید مشخصی ندارد و دارنده می تواند هر زمان که بخواهد، وجه آن را مطالبه کند. با این حال، برای به اجرا گذاشتن قانونی آن، باید مراحلی طی شود.

در این نوع سفته، دارنده ابتدا باید با ارسال یک اظهارنامه رسمی به صادرکننده، مطالبه وجه سفته را به اطلاع وی برساند. این اظهارنامه، تاریخ رسمی مطالبه را ثبت می کند. پس از ابلاغ اظهارنامه و گذشت مهلت قانونی، دارنده ۱۰ روز فرصت دارد تا سفته را واخواست کند تا از مزایای تجاری آن بهره مند شود. در برخی موارد، ممکن است توافقی مبنی بر تکمیل تاریخ توسط دارنده وجود داشته باشد که در این صورت، سفته پس از درج تاریخ، مانند یک سفته تاریخ دار معمولی تلقی می شود.

شرایط به اجرا گذاشتن سفته تاریخ گذشته (و بدون واخواست در مهلت قانونی)

وقتی سفته ای از تاریخ سررسید آن می گذرد و در مهلت قانونی (۱۰ روز) واخواست نمی شود، ماهیت تجاری خود را از دست می دهد و به یک سند عادی تبدیل می شود. در این شرایط، روند مطالبه وجه سفته با محدودیت هایی همراه است.

این سفته تنها می تواند علیه صادرکننده اصلی آن مورد استفاده قرار گیرد. دارنده دیگر حق رجوع به ظهرنویسان و ضامنین (در صورت وجود) را نخواهد داشت. همچنین، برای درخواست تأمین خواسته و توقیف اموال، دارنده ملزم به تودیع خسارت احتمالی است. این سفته، اگرچه از اعتبار تجاری ساقط شده، اما همچنان به عنوان مدرکی برای اثبات بدهی معتبر است و دارنده می تواند از طریق طرح دعوا در دادگاه حقوقی، وجه آن را مطالبه کند.

شرایط به اجرا گذاشتن سفته ضمانت (حسن انجام کار)

سفته ضمانت، سندی است که معمولاً به منظور تضمین حسن انجام کار یا وفای به عهد در قراردادها صادر می شود. ماهیت این سفته با سفته پرداخت دین متفاوت است و به همین دلیل، شرایط اجرایی خاصی دارد.

دارنده سفته ضمانت (مثلاً کارفرما) نمی تواند به صرف عدم انجام کار یا ورود خسارت، مستقیماً برای وصول وجه سفته اقدام کند. شرط اصلی برای به اجرا گذاشتن این نوع سفته، اثبات عدم انجام تعهد یا ورود خسارت توسط صادرکننده سفته در دادگاه است. به عبارت دیگر، دارنده باید در یک فرآیند قضایی، با ارائه دلایل و مدارک کافی، ثابت کند که صادرکننده به تعهدات خود عمل نکرده و به دلیل آن، خسارتی به دارنده وارد شده است. این سفته نیز مانند سایر سفته ها از طریق ثبت قابل اجرا نیست و نیاز به رأی قضایی دارد. میزان خسارت وارده ممکن است توسط کارشناس رسمی دادگستری برآورد شود.

شرایط به اجرا گذاشتن سفته سفید امضاء

سفته سفید امضا، سفته ای است که فقط امضای صادرکننده را دارد و سایر مندرجات آن (مانند مبلغ، تاریخ سررسید و نام گیرنده) خالی است. اگرچه این نوع سفته در برخی موارد به دلیل اعتماد متقابل صادر می شود، اما خطرات و سوءاستفاده های بسیاری را در پی دارد.

ماده ۶۷۳ قانون مجازات اسلامی، سوءاستفاده از سفته سفید امضا را جرم تلقی کرده و برای آن مجازات حبس پیش بینی کرده است. با این حال، در رویه قضایی، اصل بر این است که تکمیل کننده سفته سفید امضا، از صادرکننده وکالت داشته است. برای مطالبه وجه این سفته، دارنده باید ابتدا ارکان سفته را با توجه به توافقات قبلی تکمیل کند، سپس اظهارنامه مطالبه وجه را به صادرکننده ارسال نماید و در صورت عدم پرداخت، ظرف ۱۰ روز از سررسید تکمیل شده، سفته را واخواست کند. همواره توصیه می شود از صدور یا پذیرش سفته سفید امضا اجتناب شود تا از بروز مشکلات حقوقی و کیفری پیشگیری شود.

مراحل پس از صدور حکم تا وصول نهایی وجه سفته

پس از طی مراحل دادرسی و صدور حکم به نفع دارنده سفته، پرونده وارد مرحله اجرای احکام می شود. این بخش از فرآیند نیز دارای ضوابط و تشریفات خاص خود است که آگاهی از آن ها برای وصول نهایی طلب ضروری است.

صدور حکم به نفع دارنده

زمانی که دادگاه یا شورای حل اختلاف، صحت ادعای دارنده سفته را احراز و بدهی صادرکننده (و در صورت وجود، ظهرنویسان و ضامنین) را تأیید کند، حکمی مبنی بر محکومیت به پرداخت وجه سفته صادر می شود. این حکم، پس از طی مراحل قانونی و قطعیت یافتن (عدم اعتراض یا رد اعتراضات)، قابلیت اجرا پیدا می کند.

اجرای حکم توسط واحد اجرای احکام

پس از قطعی شدن حکم، پرونده به واحد اجرای احکام دادگستری ارجاع داده می شود. واحد اجرا، اجراییه را به بدهکار ابلاغ می کند و به او ۳۰ روز مهلت می دهد تا بدهی خود را پرداخت کند. در صورت عدم پرداخت در این مهلت و عدم ارائه دادخواست اعسار از سوی بدهکار، دارنده سفته می تواند درخواست توقیف اموال وی را نماید. توقیف اموال باید با رعایت «مستثنیات دین» صورت گیرد؛ یعنی اموالی که برای زندگی ضروری بدهکار محسوب می شوند، قابل توقیف نیستند.

شرایط صدور حکم جلب

حکم جلب برای سفته، به صورت مستقیم و کیفری صادر نمی شود، بلکه یک حکم حقوقی است که تحت شرایط خاصی صادر می گردد:

1. پس از انقضای مهلت ۳۰ روزه ابلاغ اجراییه و عدم پرداخت وجه توسط بدهکار.
2. در صورتی که بدهکار دادخواست اعسار از پرداخت دین را ارائه نکند یا دادخواست اعسار او توسط دادگاه رد شود.
3. در صورتی که دادگاه با اعسار بدهکار موافقت کند و اقساطی برای پرداخت تعیین شود، اما بدهکار اقساط خود را در موعد مقرر پرداخت نکند.

در چنین شرایطی، به درخواست دارنده سفته، واحد اجرای احکام می تواند حکم جلب بدهکار را صادر کند تا وی مجبور به پرداخت دین یا تعیین تکلیف آن شود.

مدت زمان تقریبی وصول سفته و حکم جلب

مدت زمان لازم برای وصول سفته و حتی صدور حکم جلب، به عوامل متعددی بستگی دارد؛ از جمله: حجم کاری مراجع قضایی، پیچیدگی پرونده، همکاری طرفین و سرعت انجام تشریفات قانونی. به طور کلی، از ابتدای طرح دعوا تا وصول نهایی وجه سفته، ممکن است چند ماه به طول بینجامد. صدور حکم جلب نیز معمولاً پس از گذشت مراحل دادرسی، صدور حکم قطعی، ابلاغ اجراییه و انقضای مهلت های قانونی (مانند مهلت ۳۰ روزه برای پرداخت) امکان پذیر می شود.

نقش و اهمیت وکیل و مشاوره حقوقی در فرآیند اجرای سفته

فرآیند به اجرا گذاشتن سفته، به ویژه با توجه به پیچیدگی های قانونی و مهلت های مقرر، می تواند برای افراد ناآشنا با حقوق، چالش برانگیز باشد. در چنین شرایطی، بهره گیری از دانش و تجربه یک وکیل یا مشاور حقوقی، راهگشاست و می تواند تأثیر بسزایی در نتیجه و سرعت کار داشته باشد.

اگرچه حضور وکیل در پرونده های مطالبه وجه سفته الزامی نیست، اما یک وکیل متخصص می تواند با آگاهی کامل از قوانین و رویه های قضایی، بهترین مسیر را برای مطالبه انتخاب کند. او در تنظیم دقیق دادخواست، ارائه صحیح مدارک، رعایت مهلت های قانونی و پیگیری منظم جلسات دادرسی نقش حیاتی ایفا می کند. یک وکیل کارآزموده می تواند از حقوق دارنده سفته به بهترین نحو دفاع کند، از اشتباهات رایج جلوگیری نماید و با ارائه مشاوره های تخصصی، فرآیند را تسریع بخشد. این همکاری، احتمال وصول سریع تر و کم هزینه تر سفته را افزایش می دهد و به فرد کمک می کند تا در این مسیر پرفراز و نشیب، با اطمینان خاطر بیشتری گام بردارد.

حضور وکیل در فرآیند مطالبه وجه سفته، گرچه اجباری نیست، اما راهگشاست؛ او می تواند از سردرگمی های قانونی بکاهد و مسیر وصول را هموارتر سازد.

نتیجه گیری: با آگاهی، حق خود را مطالبه کنید.

سفته، به عنوان یک ابزار مالی مهم در مبادلات تجاری، نیازمند شناخت دقیق قوانین و مقررات مربوط به آن است. همانطور که بررسی شد، به اجرا گذاشتن سفته فرآیندی کاملاً حقوقی است که برخلاف تصور عموم، از طریق اداره ثبت امکان پذیر نیست و مستلزم طرح دعوا در مراجع قضایی است.

مهم ترین نکته در این مسیر، آگاهی از «واخواست سفته» و رعایت دقیق مهلت های قانونی آن است. واخواست به موقع، سفته را در جایگاه یک سند تجاری حفظ کرده و دارنده را از مزایای مهمی نظیر مسئولیت تضامنی و امکان درخواست تأمین خواسته بدون قید و شرط بهره مند می سازد. در مقابل، غفلت از این تشریفات می تواند سفته را به سند عادی تبدیل کرده و فرآیند وصول طلب را با محدودیت ها و دشواری های بسیاری روبرو کند.

علاوه بر این، برای انواع خاص سفته ها مانند سفته بدون تاریخ، تاریخ گذشته، ضمانت و سفید امضا، شرایط و مراحل ویژه ای وجود دارد که عدم شناخت آن ها می تواند به تضییع حقوق منجر شود. پس از صدور حکم به نفع دارنده، مراحل اجرای حکم و توقیف اموال نیز تابع ضوابط خاصی است و صدور حکم جلب، تنها در شرایط مشخص قانونی صورت می گیرد.

هر کسی که با چالش عدم پرداخت سفته روبرو می شود، با مسلح شدن به آگاهی حقوقی لازم و در صورت نیاز، بهره گیری از مشاوره وکلای متخصص، می تواند با اطمینان بیشتری برای احقاق حق خود گام بردارد و از فرسایش زمان و هزینه جلوگیری کند. با رعایت تمامی این اصول، مسیر مطالبه وجه سفته، هرچند پیچیده، اما قابل طی شدن خواهد بود.