عکس/ سفر به تهران قدیم؛ جنگ تخم مرغ ها در لواسان

نوروز و ایام تعطیل سال برای اهالی رودبار قصران، به ویژه ساکنان روستاهای میگون، زایگان و دیگر روستاهای رودبار قصران یادآور بازی خاطره انگیز «مرغنه وازی» یا همان «مرغنه جنگ» است. در ادامه به ویژگی های این بازی قدیمی که درگذشته رواج داشت پرداخته ایم.

سبک زندگی روستایی و در دسترس بودن تخم مرغ یکی از عواملی بود که موجب شد این بازی متفاوت در این محدوده از شمیران از دیرباز جایی در تفریحات و سرگرمی اهالی پیدا کند و رنگ و لعابی متفاوت به ایام نوروز بدهد.

سید ابوالقاسم میرمحمد میگونی درباره قوانین مرغنه وازی می گوید: «این بازی معمولا در ایام نوروز به سرگرمی پرطرفدار بچه ها تبدیل می شد. بچه ها و حتی بزرگ ترها در گروه های چندنفره سرپل ها و میدانگاهی های روستا جمع می شدند و به مرغنه وازی یا مرغنه جنگ می پرداختند.

همانطور که از نامش پیداست، هر کدام از بچه ها با تخم مرغ هایی که داشت به جنگ تخم مرغ های دیگران می رفت. قوانین بازی هم ساده بود. هر کسی که تخم مرغش می شکست، بازنده بود و باید یک تخم مرغ سالم به فرد برنده می داد.

بچه ها تخم مرغ را در مشت خود و بین دو انگشت شست و اشاره می گرفتند. به گونه ای که بخش کوچکی از تخم مرغ میان انگشت ها پیدا بود. بازیکن رقیب هم که به همان شکل تخم مرغ را در دست گرفته بود، باید با تخم مرغ خود ضربه ای به تخم مرغ بازیکن حریف می زد. با شکستن یک تخم مرغ، برنده و بازنده مشخص می شد.»

اگرچه در این بازی هم مثل بسیاری از بازی ها امکان تقلب وجود داشت و برخی محتویات تخم مرغ را با سوزن خالی و داخل آن گچ می ریختند اما پایان این بازی همیشه خوش بود.

چون در بیشتر مواقع بچه های روستا بعد از بازی هم سفره می شدند؛ فرد برنده، بازنده ها را به خانه خود دعوت می کرد و با تخم مرغ هایی که برده بود برای دوستانش نیمرو درست می کرد.