بی اعتمادی به پیام رسان ها داخلی و رسانه های رسمی حاکم است

در سمینار تحلیل وضعیت شبکه های اجتماعی در ایران مطرح شد:

به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا؛ سمینار تحلیل وضعیت شبکه های اجتماعی در ایران (داده خوانی پیمایش ملی فرهنگ رسانه های اجتماعی در ایران) صبح امروز، یکشنبه، ۲۵ شهریور ماه در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات برگزار شد.

در نشست اول این سمینار که با موضوع «مصرف رسانه های اجتماعی و اعتماد رسانه ای» بود، مسعود کوثری (استاد ارتباطات دانشگاه تهران) که دبیری آن را بر عهده داشت در خصوص اعتماد و مرجعیت رسانه ای گفت: در یک نظر سنجی انجام شده، حدود ۸۰ درصد از مردم به روزنامه کیهان اعتماد نداشتند و این در حالی است که در مورد روزنامه شرق هم این بی اعتمادی وجود داشت، اما درجه آن نسبت به روزنامه کیهان بسیار کمتر بود.

وی ادامه داد: در یک نظر سنجی که با عنوان «ارزش ها و نگرش های ایرانیان» توسط مرکز افکار سنجی ایران صورت گرفته بود حدود ۶۴ درصد از مردم اعتماد اندکی را به شبکه های اجتماعی داخلی داشتند و این در حالی است که ۶۶ درصد این بی اعتمادی نسبت به شبکه های اجتماعی خارجی وجود داشت. این موضوع نشان می دهد که صرف اینکه بخواهیم دسته بندی کنیم و بگوئیم که رسانه های خارجی بهتر از رسانه های داخلی است خیلی تفاوت چشمگیری از میزان اعتماد در میان مردم نسبت به همدیگر ندارند.

وی تصریح کرد: داده های این نظر سنجی نسبت به اعتماد مردم نسبت به اینستاگرام بیانگر این بود که حدود ۲۶.۳ درصد از مردم اصلا اعتمادی به این شبکه نداشتند و تنها حدود ۳۵ درصد اعتمادی کم داشتند. این در حالی است که در این نظر سنجی تنها حدود ۱۱ درصد اعتماد نسبت به این شبکه وجود داشت. در مود پیام رسان تلگرام نیز آمار منتشرشده بدین صورت بود که حدود ۳۰.۸ درصد هیچ اعتمادی به این شبکه نداشتند و تنها حدود ۱۱ درصد اعتمادی زیاد به این شبکه داشتند. 

کوثری خاطر نشان کرد: در مورد شبکه اجتماعی توئیتر هم آمار منتشر شده به گونه ای بود که حدود ۵۴.۳ درصد از مخاطبان هیچ اعتمادی به این شبکه نداشتند و تنها حدود ۸.۳ درصد از از پاسخگویان به توئیتر اعتماد داشتند. در مورد پیام رسان های دخلی بله و ایتا هم به ترتیب حدود ۷۰ درصد و ۶۶ درصد نسبت به این شبکه ها بی اعتماد و اعتماد کمی را داشتند. 

این استاد ارتباطات دانشگاه تهران اظهار داشت: از داده های این پیمایش می توان نتیجه گرفت که بی اعتمادی نسبت به شبکه های داخلی به مراتب خیلی بیشتر از پیام رسان های خارجی است. البته این یافته ها کمی تفاوت نسبت به پیمایش یافته ها و نگرش ها دارد به طوریکه در این پیمایش ۶۶ درصد بی اعتمادی به شبکه های خارجی را شاهد بودیم و در مورد شبکه های داخلی هم ۶۴ درصد بی اعتمادی وجود داشت. 

کوثری گفت: موضوع رایجی که در میان این یافته ها وجود دارد این است که گرایش به سرگرمی و مطالب عمومی تقریبا موضوعی غالب در آن ها است. بحث دیگر بالا بودن بی اعتمادی به شبکه های داخلی در این یافته ها مطرح است. همچنین بی اعتمادی به رسانه های رسمی مثل صدا وسیما و برخی روزنامه ها نیز زیاد است و بنا براین فضای بی اعتمادی به رسانه های رسمی داخلی و پیام رسان های داخلی حاکم است.

وی در پایان خاطر نشان کرد: درجمع بندی این موضوع باید گفت با توجه به این دیتا ها خیلی نمی توان حرف از مرجعیت رسانه ای زد و در رسیدن به اعتماد رسانه ای خیلی موفق عمل نکردیم و راه به جایی نبردیم. البته باید گفت که برای این که یک تحقیق جامع تری نسبت به این موضوع صورت گیرد، باید سعی کرد تا با توجه به سلبریتی ها، مصرف و یافته های دیگری که استخراج شده به یک جمع بندی و نتیجه واحد رسید.