«عکاسی» هنری که با عمومی شدن رو به نابودی است – خبرگزاری آنلاین | اخبار ایران و جهان

خبرگزاری آنلاین – گروه استان ها- عاطفه قلع ریز: سال ۱۲۳۰ بود که هنر عکاسی با ثبت نخستین عکس رسمی در زمان ناصر الدین شاه قاجار شکل گرفت و نخستین عکاسخانه عمومی کشور در همین دوره توسط «عباسعلی بیک» دایر شد.

هنری که به تنهایی می تواند تاریخ ایران را در دوره های مختلف روایت کند، اما امروز ساده انگاری هنر عکاسی در عصر دیجیتال و فناوری نوین را می توان به عنوان یک چالش از آن یاد کرد، هنری که با پیشرفت تکنولوژی و روی کار آمدن ابزار موبایل باعث شد هر نفر خود را یک عکاس قلمداد و دوربین تلفن همراه را به هر سویی جهت دهد و تمام هنر عکاسی را با یک کلیک کردن زیر سوال ببرد.

این در حالی است که عکاسی یک فن، حرفه و یک تکنیک و هنر است که نیاز به فراگیری علوم مختلف و هم آمیزی تکنیک های هنری است. صرف داشتن یک گرایش و پرداخت به آن یک عکاس حرفه ای بر جای نمی گذارد اما اگر عکاس بتواند علی رغم یک گرایش تخصصی، آشنا به تمام گرایش ها باشد و با تلفیق آن در رشته تخصص خود بهره ببرد قطع به یقین از خود یک چهره ماندگار خواهد ساخت.

روند افزایشی تولید عکس ذائقه دیداری مخاطب را تغییر داده است

حمیدرضا صیادی از اساتید خبری که در حوزه عکاسی مفهومی و مستند اجتماعی جایگاه دار است به جنبه های تخصصی عکاسی اشاره می کند و به آنلاین گفت: در هر سال بالغ بر یک تریلیون و ۶۰۰ میلیارد عکس در جهان گرفته می شود که این تعداد عکس منجر به چاپ ۱۳۰ کتاب شد.

وی با بیان اینکه روزانه تعداد زیادی عکس گرفته و منتشر می شود که باعث تغییر ذائقه دیداری در مخاطبین شده است، افزود: در حالی با عکاسی دیجیتالی برخورد ساده انگارانه داریم که ظهور این رشته از عکاسی بسیار پیچیده است.

صیادی با اعلام اینکه عکاس باید در هنر عکاسی روایتگری را بداند و عکسی را بگیرد که بدون هیچ گونه توضیحاتی بتواند با مخاطب ارتباط بگیرد، ادامه داد: عکس گرفتن امروز به یک موضوع عمومی تبدیل شده و هر کاربری با دست گرفتن مبایل به خود اجازه تصویربرداری از هر موضوعی را می دهد و نامش را عکس می گذارد که اگر چنین نبود عکس در نزد عموم اعتبار بالایی داشت.

وی با بیان اینکه اسم عکس را روی هر تصویری نمی توان گذاشت، گفت: تصاویری که از احساس و عواطف برخوردار است و ذهن مخاطب را درگیر می کند و حرفی برای گفتن داشته باشد می تواند ماندگار باشد و از آن به عنوان یک عکس یاد کرد.

صیادی با اعلام اینکه فضای دیجیتال باعث شده که در رشته عکاسی رشد کنیم زیرا که در این جریان تنها عکاسان حرفه ای باقی می مانند و بسیاری حذف خواهد شد، گفت: آنچه امروزه در عرصه هنر عکاسی فراموش شده و باید بازیابی شود” گالری عکس ” است که باید عکاسان پیشکسوت در این حوزه ورود جدی کنند و مخاطب را برای تماشای عکس به سمت گالری های هنری بکشانند.

هنر عکاسی را باید نجات داد

این استاد عکاسی گفت: نیاز است که هنر عکاسی را نجات دهیم و اصفهان را همپای تهران در حوزه عکاسی ارتقا دهیم با برگزاری گردهمایی ها و گالری ها زمینه تبادل دانش و گفتگو را بین عکاسان فراهم سازیم ضعفی که در اصفهان وجود دارد یکدیگر را قبول نداریم و به همین لحاظ کارهای گروهی کمتر دیده می شود.

علی نجات بخش اصفهانی یکی دیگر از اساتید عکاسی با گرایش طبیعت و حیات وحش – معماری و مناظر شهری – مردم نگاری به علاقه مندان هنر عکاسی توصیه کرد که تاریخ عکاسی را در ایران و اصفهان مطالعه کنند زیرا که با دانستن پیشینه این هنر می توانند در کسب مهارت های لازمه موفق تر عمل کنند. او به آنلاین گفت: اگرچه امروزه انجمن ها و کانون های متعددی در حوزه عکاسی شکل گرفته است اما آن تبادل نظر و گفتگو و انسجام گروهی کمتر دیده شده است.

وی برای اینکه یک عکاس جریان ساز باشیم باید یک عکاس جسور و با جرأت باشیم و خلاقیت هنری را در عکاسی شکل دهیم، گفت: با وجودی که انواع لوح های تقدیر و مدارک مختلف را در حوزه عکاسی دارم اما امروز فهمیدم که راه را اشتباه رفته ام و باید عکاسی را آکادمیک و در دانشگاه های عالی داخلی و خارجی تحصیل کرد.

چالش ها و مشکلات توسط عکاسان روایتگری شود

نجات بخش از روایتگری چالش ها و مشکلات ایران و به ویژه اصفهان از طریق مجموعه عکس های خود خبر داد و گفت: بیش از چند دهه در حوزه عکاسی مشغول به فعالیتم که بیش از یکسال در حوزه زاینده رود مجموعه عکس دارم و بیش از یکسال در عرصه فرونشست و موضوعات و چالش های مختلف ایران را با عکس روایتگری کردم و تنها جایی که هنوز وارد نشده ام عسلویه است.

وی با اظهار اینکه عکاسی صبوری می خواهد و باید با سلسله عکس ها موضوعات مختلف را روایتگری کرد، ادامه داد: در رشته عکاسی دانشگاه علمی کاربردی انصرافی از تحصیل بسیار داریم زیرا که عکاسی را یک رشته ساده تلقی می کنند.

نجات بخش گفت: عکاسان امروزی باید الفبای عکاسی دیجیتالی را بدانند.

به گزارش آنلاین، بایدد توجه داشت که هر هنری برای ماندگاری و بقا نیاز به مدافعانی دارد که برای ادامه حیات آن بجنگند، اگر عکاسی مدافع خود را داشته باشد خواهد توانست خیلی جدی و حرفه ای بدون توجه به مسائل و حاشیه ها کار خود را دنبال کرده و بدین طریق قطعاً رشد عکاسی را به همراه خواهد داشت.