رخدادهای سال ۱۳۶۷ در یک نگاه/ از انتخابات سومین دوره مجلس شورای اسلامی تا جنایت صدام

به گزارش نازک نارنجی، در آغاز سال ۱۳۶۷ امام‌خمینی با درکی که از وضعیت حاکم بر جنگ داشتند، طی پیامی (متن کامل پیام را اینجا بخوانید) در تاریخ ۱۳۶۷/۱/۱۱به مناسبت انتخابات سومین دوره مجلس شورای اسلامی، فرمودند:

«این روزها روز امتحان الهی است. امروز روز عاشورای حسینی است. امروز ایران کربلاست، حسینیان آماده باشید.»

در ادامه پیام امام آمده‌است:

«ای آزادگان و احرار بپاخیزید، قدرت‌های بزرگ شرق و غرب می‌خواهند شما را زیر چکمه‌ها و چنگال‌های کثیف و خونین خود خُرد کنند که حتی آخ هم نگویید. امروز روز مقاومت است.»

امام‌خمینی در ادامه پیام پس از اشاره به حملات موشکی دشمن به مردم بی‌دفاع در شهرها و حملات شیمیایی به مناطق مسکونی حلبچه، فرمودند:

«به‌سوی جبهه‌ها هجوم‌ برید تا ضربات پی‌درپی شما توان و امان او را بگیرد.»

در همین راستا با فرارسیدن سال ۱۳۶۷ و در حالی که حملات موشکی عراق به تهران همچنان ادامه داشت، اجرا نشدن عملیات گسترده در جبهه جنوبی (طی سال ۱۳۶۶)، بازتاب وسیعی در رسانه‌های خارجی داشت. واشنگتن‌پست به‌نقل از کارشناسان نظامی نوشت که احتمال نمی‌رود ایران بتواند در آینده‌ای نزدیک حمله بزرگ و مورد انتظار خود را علیه عراق آغاز کند. علت این موضوع علاوه بر تأثیر حمله هوایی عراق بر ساختار اقتصادی ایران و تضعیف آن، عمدتاً خسارات و تلفات ناشی از عملیات «کربلای۵» و عدم بازسازی و جبران نشدن کمبودها، ذکر شده‌است.

این در حالی‌است که عملیات «والفجر۱۰» درهفته آخر اسفند ۱۳۶۶( از روز ۲۳ اسفند ماه تا پایان سال) با رمز مبارک «یا رسول الله (ص)» درجبهه‌های غرب و ارتفاعات مشرف به دریاچه‌ دربندیخان موسوم به دشت زور دراستان سلیمانیه عراق انجام شد. سرعت اجرای عملیات، دسترسی سریع یگان‌ها به اهداف، غافلگیری دشمن و عقب ماندن از اهدافش سبب شد منطقه ای به وسعت ۱۰۰۰ کیلومتر مربع (دشت‌زور) شامل ۳ شهر و بالغ بر ۷۰ روستا ابتدا محاصره و سپس تصرف شود. عراق در واکنش به استقبال مردم کرد منطقه از رزمندگان ایرانی و جبران آنچه در این منطقه از دست داد، شهرها و برخی روستاهای این منطقه از جمله حلبچه را در ابعاد وسیعی بمباران شیمیایی کرد که به شهادت و مصدومیت حدود ۱۰ هزار تن از مردم این منطقه و تعدادی از رزمندگان انجامید.

همچنین یکی از خشن‌ترین سرکوب‌ها که می‌توان عنوان «نسل کشی» علیه کُردها نامید در سال ۱۳۶۷ رخ داد. بعثی‌ها برای این عملیات عنوان «اَنفال» را انتخاب کردند. عملیات انفال یکی از مجموعه حملات نسل کشی کردهای شمال عراق بود این عملیات توسط علی حسن مجید، عموزاده صدام حسین که در آن زمان وزارت دفاع را بر عهده داشت، رهبری می‌شد.

نتیجه انفال به ۱۸۰ هزار نفر کشته و حملات شیمیایی منجر شد. حملات شیمیایی به شهر حلبچه در اسفند ماه ۱۳۶۷ یکی از موارد بود قریب به دو تا سه هزار روستا ویران و بسیاری از کردها ناچار به تبعید به شهرک‌های اجباری و جنوب عراق شدند. هزاران سند رسمی عراقی شاهدی بر وسعت کشتار کردها است. انفال در هشت مرحله انجام شد و در هر مرحله یکی از مناطق کردنشین مورد هدف قرار گرفت. ابتدا یک محل را توپ باران و بمباران شیمیایی می‌کردند و سپس ارتش وارد عمل می‌شد و کسانی که زنده مانده بودند را می‌گرفتند و آنها را به اردوگاه‌هایی که برای آنها تدارک دیده بودند می‌بردند.

انتهای پیام