از سوخو ۲۷ تا اف ۱۴/ سریع‌ترین جنگنده‌های شرق و غرب

به گزارش نازک نارنجی، جت‌های جنگنده از یک یا چند موتور جت نیرو می‌گیرند و برای درگیری با هواپیماهای دیگر در هوا در نظر گرفته شده‌اند. آن‌ها همچنین برای حمله به اهداف زمینی استفاده می‌شوند.

میگ-۲۵ و میگ-۳۱ یک تساوی

حداکثر سرعت: ۳۰۰۰ کیلومتر در ساعت

میگ-۲۵: هواپیمای رهگیر و شناسایی مافوق صوت اتحاد جماهیر شوروی

میگ-۳۱: رهگیر مافوق صوت اتحاد جماهیر شورویمیگ-۲۵ فاکس بت برای رهگیری یک بمب افکن مافوق صوت آمریکا که هرگز عملیاتی نشد و SR-۷۱ Blackbird یا همان پرنده سیاه معروف ساخته شد.

میگ-۲۵ دارای انواع مختلفی بود و البته نقص‌هایی بود به این ترتیب، شوروی میگ-۳۱ فاکس‌هاوند را ساخت. میگ-۳۱ اتفاقاً سرعت مشابهی با میگ-۲۵ داشت، این جنگنده دو سرنشینه با رادار بسیار بهتری که دارد می‌توانست زیر خودش را تحت کنترل داشته باشد و جت‌های سریع و موشک‌های کروز را که در زیر فاکس‌هاوند پرواز می‌کنند، ساقط کند. فاکس‌هاوند همچنین می‌تواند یک سیستم هشدار و کنترل هوابرد محدود (AWACS) باشد که به هدایت هواپیماهای دیگر کمک می‌کند و این پیشرفتی عظیم در برابر میگ-۲۵ است.

برخلاف میگ-۲۵، میگ-۳۱ ارتقا یافته است تا قابلیت چندمنظوره واقعی داشته باشد. میگ-۳۱ موشک‌های هوا به هوا را حمل می‌کند، اما همچنین می‌تواند موشک‌های ضد تشعشع، توپ و حتی موشک بالستیک کینژال را نیز تحت کنترل بگیرد؛ بنابراین یک جنگنده چند منظوره واقعی است.

اف-۱۵ ایگل

حداکثر سرعت: ۲۹۹۵ کیلومتر در ساعت

اولین پرواز: ۲۷ ژوئیه ۱۹۷۲

جت جنگنده طراحی و ساخت ایالات متحده که برای مقابله با میگ-۲۵ فاکس‌بت طراحی و ساخته شده است، سومین جت جنگنده سریع جهان است. اف-۱۵ ایگل نسل اول A/B داشت که B دو سرنشینه بود. اما در سال ۱۹۷۸، هواپیما به C/D ارتقا یافت. دوباره D دو سرنشینه بود که سوخت و قابلیت وزن برخاست بیشتری را اضافه کرد. وسایل الکترونیکی اضافی در رادارهای بهبودیافته، اقدامات متقابل الکترونیکی برای رادارهای پارازیت و موشک‌های هدایت شونده با رادار، و موارد دیگر در طول سال‌ها اضافه شده‌اند، به علاوه موتورهای کمی پیشرفته‌تر شدند.

همچنین اف-۱۵ ایگل یک نوع جنگنده ضربتی هم دارد. جنگنده ضربتی حداکثر سرعت یکسانی دارد اما برای حمله زمینی با مخازن سوخت مشابه، دارای قابلیت مادون قرمز و رادارهای بهبود یافته بهینه شده است و دو سرنشینه است.

سوخو-۲۷ فلانکر

حداکثر سرعت: ۲۵۰۰ کیلومتر در ساعت

اولین پرواز: ۲۰ مه ۱۹۷۷

پاسخ شوروی به اف-۱۵ ایگل، سوخو-۲۷ فلانکر، چهارمین جت جنگنده سریع جهان است. مانند اف-۱۵ ایگل، فلانکر الهام بخش بسیاری از انواع مختلف از جمله دو نوع حمله دو سرنشینه در سوخو-۳۰ و سوخو-۳۴ بوده است. سوخو-۲۷ فلانکر همچنین پایه یک نسخه تک سرنشین بعدی سوخو-۳۵ است. هدف از ساخت فلانکر درست مانند اف-۱۵ ایگل ایالات متحده دستیابی به برتری هوایی بود.

فلانکر اصلی یک جنگنده برتری هوایی با سرعت بالا و قابلیت چند منظوره است که پایه ساخت جنگنده‌های گوناگونی چون شنیانگ جی-۱۱/-۱۵/-۱۶ است که توسط چین شده است. سوخو-۳۵ سوپر فلانکر نیز با رادار ارتقا یافته و تسلیحاتی که روس‌ها در جنگ با اوکراین برای حفظ برتری نسبت به سوخو-۲۷ اوکراین و دیگر جنگنده‌های قدیمی استفاده کرده‌اند وجود دارد.

اف ۱۴ تامکت

حداکثر سرعت: 2480 کیلومتر در ساعت

اف-14 تامکت نه تنها در بسیاری از مستندها، بلکه در سینما هم حضور داشت. رهگیری برای تعقیب بمب افکن‌های مافوق صوت و موشک‌های کروز ساخته شد.

اف-14 تامکت همچنین یک جنگنده تهاجمی مناسب بود. جایگزین آن سوپر هورنت تنها می‌تواند 1190 مایل در ساعت یا 1915 کیلومتر بر ساعت برسد. به این دلیل که سوپر هورنت بیشتر برای یک جنگنده ضربتی بهینه شده است تا یک رهگیر با قابلیت حمله زمینی ثانویه.

داستان هواپیماهای جنگنده امروزی چنین است: بسیاری از آنها اکنون نه برای حداکثر سرعت، بلکه برای ویژگی‌های دیگری مانند مانورپذیری، برد و پنهان کاری طراحی شده‌اند. به این ترتیب، همان آیرودینامیک که باعث می‌شود هواپیما سریع حرکت کند، می‌تواند آنها را کمتر مانور دهد یا از نظر مهمات و سوخت نسبتاً محدود کند.

منبع: simpleflying

۵۸۳۲۳