آموزش عکاسی پرتره با دوربین نیکون

تنظیمات دوربین برای عکاسی پرتره

حساسیت یا ISO

آموزش عکاسی پرتره با دوربین نیکون ، حساسیت دوربین برای عکاسی  پرتره باید در پایین‌ترین مقدار خود باشد. در اغلب دوربین‌ها این حساسیت برابر ISO 100 است. اما در برخی از دوربین‌ها، حساسیت‌های کمتر تا ISO 64 یا حتی 50 هم در دسترس است. اگر دوربین شما هم همین‌گونه است، آن را انتخاب کنید. یک نکته مهم این است که خیلی از کاربران با تصور اینکه دوربینشان در نور کم و حساسیت بالا، نویز کمی تولید می‌کند، از حساسیت‌های بالاتر هم استفاده می‌کنند.

دیافراگم لنز

طبیعتاً وقتی با یک لنز دهانه باز و سریع کار می‌کنید، بهتر است از باز‌ترین دیافراگم لنز هم استفاده کنید.اما توجه داشته باشید که بسیاری از لنز‌ها، بهترین کیفیت خودشان را در دیافراگم‌های کمی بسته‌تر از آخرین دیافراگم باز خود ارائه می‌دهند. یعنی مثلاً اگر لنز شما دارای بازترین دیافراگم برابر f/1.8 است، احتمالاً شارپ‌ترین و باکیفیت‌ترین عکس‌هایی که می‌توانید با آن بگیرید، در دیافراگم f/4 تا f/5.6 خواهد بود. بنابراین اگر می‌توانید سوژه را از زمینه دور کنید تا تصویر پس زمینه محو‌تر شود، بهتر است از دیافراگم‌های بسته‌تر استفاده کنید.

یک نکته دیگر هم درباره عکاسی  پرتره به خاطر داشته باشید. دیافراگم‌های خیلی باز برای عکس‌های نیم‌تنه یا تمام قدی مناسب‌تر هستند تا عکس‌های پرتره خیلی نزدیک. زیرا هر چقدر به سوژه نزدیک‌تر باشید، عمق میدان تصویر کوتاه‌تر می‌شود. بنابراین اگر از دیافراگم‌های خیلی باز استفاده کنید، این احتمال وجود دارد که بخش‌هایی از بدن سوژه محو شود. اگرچه برخی اوقات عکاسان به عمد این کار را انجام می‌دهند تا تاکید بیشتری روی اجزای بدن یا صورت سوژه داشته باشند، اما روش معمول و مورد قبولی نیست. در این حالت، مثلاً اگر فوکوس را روی چشم‌های سوژه قرار دهید، احتمالاً نوک بینی یا گوش‌ها و مو‌های کنار شقیقه سوژه محو می‌شوند.

بنابراین بهتر است در عکس‌های نیم تنه و قدی، از بازترین دیافراگم لنزتان استفاده کنید و در عکس‌های نزدیک‌تر، دو یا سه استاپ، دیافراگم را ببندید.

سرعت شاتر دوربین

احتمالاً این همان جایی است که باید به نورسنج دوربین یا عکسی که می‌گیرید مراجعه کنید. بسته به شدت نور محیط، پس از انتخاب حساسیت و دیافراگم، به سراغ سرعت شاتر می‌روید. سرعت شاتر باید به حدی باشد که تصویر تاریک نشود و نیازی به روشن‌تر کردن آن در فتوشاپ نباشد. یک روش کمکی در اینجا، این است که دوربین را روی حالت Live View بگذارید.

در این حالت، تمام تنظیماتی که انجام می‌دهید را به صورت زنده مشاهده می‌کنید. در اینجا وقتی سرعت شاتر و دیافراگم و حساسیت را تغییر می‌دهید، می‌توانید نتیجه کار را قبل از گرفتن عکس دوربین ببینید. بنابراین به راحتی می‌توانید سرعت شاتر مورد نیاز در آن صحنه را حدس بزنید. طبیعتاً این تنها یک نقطه شروع است و بعداً که شروع به گرفتن عکس‌ها کردید، می‌توانید سرعت شاتر را براساس نور عکس‌ها، کمتر یا بیشتر کنید.

به عنوان مثال برخی اوقات روشنایی زیاد از حد، مربوط به نور خورشید، یا بازتاب آن روی یک سطح براق مانند دیوار گچی یا شیشه یک پنجره است. توجه داشته باشید که این نقاط براق نباید روی لباس سوژه باشد.

یک راهنمایی کلی هم اینکه بهتر است سرعت شاتر را حداقل دو برابر فاصله کانونی لنز‌تان انتخاب کنید و از آن کمتر نشوید. مثلاً اگر با یک لنز 100mm یا فاصله کانونی 100mm روی یک لنز زوم عکاسی می‌کنید، سرعت شاتر دوربین نباشد کمتر از 1/200 ثانیه باشد تا بتوانید به این ترتیب از محو شدگی عکس‌ها جلوگیری کنید.

البته این قانون، برخی استثنا‌ها هم دارد. مثلاً اگر دوربینتان روی سه‌پایه قرار دارد یا با لنز دوربین یا دوربینی عکس می‌گیرید که در داخل آن لرزشگیر قرار دارد، می‌توانید از سرعت‌های پایین‌تری هم استفاده کنید. به عنوان مثال دوربین بدون آینه فول فریم نیکون Z6 دارای یک لرزشگیر داخلی است و می‌توانید تا 4 استاپ پایین‌تر از معکوس فاصله کانونی لنزتان را برای سرعت شاتر انتخاب کنید. در حالی که مثلاً دوربین بدون آینه فول‌فریم یا دوربین‌های DSLR دارای لرزشگیر نیستند و باید حواستان به این قانون و نتایج آن باشد.

بهترین تنظیمات دوربین برای عکاسی پرتره با فلاش

وقتی درباره فلاش‌های استودیویی صحبت می‌کنیم باید توجه داشته باشیم که اکنون دو شکل متفاوت از این فلاش‌ها در فروشگاه‌های تجهیزات عکاسی مانند نورنگار در دسترس است. فلاش‌های استودیویی معمولی در اغلب موارد نمی‌توانند با سرعت‌های بالاتر از 1/200 ثانیه فلاش بزنند. البته این سرعت در برخی از دوربین‌ها، کمی متفاوت است و منظور از آن، سرعت سینک دوربین‌ها است که معمولاً حدود 1/200 می‌باشد.

فلاش‌های عادی در سرعتی بالاتر از این، فرصت کافی برای تابش نور ندارند و کناره‌های تصویر تاریک شده و نهایتاً با بالاتر رفتن بیشتر سرعت شاتر، عکس به طور کامل سیاه می‌شود. به همین دلیل برخی از عکاسان حرفه‌ای از فلاش‌های استودیویی که دارای قابلیت High Speed Sync هستند استفاده می‌کنند. این فلاش‌ها، می‌توانند با روش تابش‌ پی‌درپی بسیار سریع، نور را با سرعت‌های شاتر بالا (مثلاً تا 1/8000 ثانیه) هم بتابانند.

اگر معمولاً در فضای داخلی و آتلیه عکاسی  پرتره می‌کنید، نیاز چندانی به فلاش‌های High Speed نخواهید داشت. خود من سال‌هاست که از همین فلاش‌های معمولی در آتلیه عکاسی استفاده می‌کنم. اما اگر بخش زیادی از کارهای عکاسی‌تان را در فضای خارجی (مانند عمارت‌های بزرگ، کنار دریا، یا باغ‌های مخصوص عکاسی عروسی) انجام می‌دهید، بهتر است یک فلاش استودیویی با قابلیت تابش نور High Speed تهیه کنید.

یکی از انتخاب‌های مناسب در این دسته است. با این فلاش می‌توانید قدرت یک فلاش استودیویی را با سرعت شاتر 1/8000 ثانیه هماهنگ کنید و امکان عکس‌برداری در نور شدید روز را هم به شما می‌دهد.

گاهی اوقات نور روز آن‌قدر زیاد است که نور فلاشی که دارید جوابگوی آن نیست. در چنین حالتی اگر نمی‌توانید نور فلاش را افزایش دهید، می‌توانید نور محیط را کاهش دهید! فیلتر‌های ND مختلفی در بازار هستند که می‌توانند بدون تأثیر بر رنگ تصویر، نور تصویر را تا حد زیادی کاهش دهند.

به عنوان مثال یکی از مناسب‌ترین فیلتر‌های ND است که امکان کاهش نور تا 3 استاپ را دارد. در واقع این فیلتر می‌تواند تا 8 برابر نور محیط را کمتر کند یا به شما اجازه استفاده از سرعت شاتر 8 برابر کمتر از سرعت مورد نیاز را بدهد. بنابراین اگر نور محیط خیلی زیاد است و نمی‌توانید سرعت شاتر را پایین بیاورید (چون احتمالاً تصویر آسمان یا سوژه زیادی روشن می‌شود) می‌توانید با این فیلتر، نور محیط را نزدیک به نور ساعات طلایی کنید یا در عوض، دیافراگم لنز را برای دستیابی به بوکه بیشتر، بازتر کنید.

یک نکته دیگر برای عکاسی در فضای خارجی این که سعی کنید تا حد ممکن از نور شدید بالای سر سوژه پرهیز کنید و تا حد ممکن عکاسی را به ساعات ابتدایی یا انتهایی روز اختصاص دهید. نور غیر مستقیم، نوری بسیار زیبا و دیفیوز است، در حالی که عکاسی زیر نور شدید، احتمالاً سایه‌هایی بسیار تند و خشن روی صورت سوژه ایجاد می‌کند که برای عکاسی  پرتره مناسب نیست.

آخرین نکته‌ای که می‌توانم به شما بگویم، درباره روشنایی دوربین است. روشنایی LCD اغلب دوربین‌های عکاسی به صورت خودکار تنظیم می‌شود. اگر دوربین شما هم پیش‌فرض همین‌طور است، حتماً آن را از روی خودکار برداشته و روشنایی آن را روی 4 یا 5 تنظیم کنید تا ثابت باقی بماند. وقتی شدت نور نمایشگر به صورت خودکار تغییر می‌کند، نمی‌توانید براساس روشنایی عکسی که روی آن می‌بینید، درباره نور عکس تصمیم‌ بگیرید. این کار را باید از منوی دوربینتان انجام دهید.

خلاصه

اگر در کار با تنظیمات دستی دوربین تازه‌کار هستید، احتمالاً در ابتدا کمی برایتان سخت خواهد بود. اما مطمئن باشید با کمی تمرین، مهارت کافی برای این کار را پیدا می‌کنید. اگر درباره بهترین تنظیمات دوربین برای عکاسی  پرتره ، هنوز هم سؤالی برایتان باقی مانده است، کادر نظرات در پایین مقاله در اختیار شماست تا سؤالات خودتان را از ما بپرسید اما اگر می‌خواهید عکاسی را به صورت اصولی یاد بگیرید، باید حتما نسبت به اقدام فرمایید. به کمک بهره‌گیری از تخصص اساتید برجسته‌ی کشور توانسته به عنوان آموزشگاه عکاسی به شکل فوق ‌العاده‌ای عمل کند.

منبع: youtube.com