نام انواع موسیقی ایرانی

طبل، آواز و آلات مختلف موسیقی از قدیم الایام در فرهنگ مردم ایران بوده و جزء لاینفک آداب و رسوم ایرانیان است.

از این رو با توجه به انبوه اعیاد باستانی و مذهبی که در بسیاری از روزهای سال برگزار می شود، با سفر به نقاط مختلف ایران، می توانید در یکی از آن جشن ها شرکت کنید و از شنیدن موسیقی خاص آن اقوام لذت ببرید.

انواع موسیقی مردم ایران.

همانطور که می دانید هر قومی در ایران آداب و رسوم و حتی موسیقی خاص خود را دارد. بنابراین امروزه موسیقی مردم ایران شهرت جهانی دارد و مورد توجه بزرگان موسیقی جهان است.

اگر از علاقه مندان به موسیقی محلی هستید، پیشنهاد می کنم مطالعه این مطلب موزیک باران را از دست ندهید.

چه نوع موسیقی محلی است؟

موسیقی ایرانیان که به موسیقی نواحی یا فولکلور نیز معروف است، نوعی موسیقی سنتی است که ریشه در سنت ها و رقص های محلی آنها دارد و نسل به نسل حفظ می شود.

موسیقی نواحی معمولاً شامل ترانه‌ها، تصنیف‌ها و اشعاری است که به مردم منطقه و مکان خاصی تقدیم می‌شود که بیشتر در روستاها و مناطق دور از شهر نواخته می‌شود و توسط عشایر و عشایر اجرا می‌شود.

از معروف ترین و محبوب ترین موسیقی ایرانیان می توان به موسیقی لری، کردی، خراسانی، ترکی و جنوبی اشاره کرد.

این موسیقی بیشتر با حرکات نمایشی همراه است و به صورت گروهی یا تکی اجرا می شود. همانطور که گفته شد موسیقی خانگی ایران ریشه در فرهنگ و تمدن مردمانش دارد و یکی از مهم ترین ویژگی های آن سادگی ترانه های آنهاست.

موسیقی مردم ایران از یک سو آمیخته با باورها، احساسات، هنر اولیه و به طور کلی زندگی نیاکان ماست و از سوی دیگر بیان بهترین شخصیت ایرانی را در خود جای داده است. به گفته مورخان موسیقی در فرهنگ کشور ما به دوره هخامنشیان باز می گردد.

همچنین برخی بر این باورند که ایرانیان اولین مردمانی بودند که روی کره زمین حروف خاصی از الفبا به نام ویش دبیرا را برای موسیقی ساختند. اما موسیقی در دوره های مختلف تاریخ تغییرات زیادی را پشت سر گذاشته و به شکل امروزی آن درآمده است.

در ادامه مطلب شما را با موسیقی خراسانی، کردی، آذری و موسیقی بلند جنوب آشنا می کنیم. دانلود بهترین آهنگ ها

موسیقی محلی خراسان

یکی از انواع موسیقی عشایر ایرانی، موسیقی محلی خراسان است که در سراسر جهان طرفداران زیادی دارد. جالب است بدانید که موسیقی خراسان شمالی در فهرست میراث معنوی یونسکو قرار گرفته و یکی از افتخارات ایران محسوب می شود.

موسیقی محلی خراسان احساسات مردم این خطه را با آوازهایی ساده و زیبا همچون سرچشمه ای ناب بیان می کند. سادگی و صفا یکی از ویژگی های اصلی موسیقی مردم خراسان است که گویای مصیبت مردم این خطه است.

موسیقی محلی اگرچه امروزه تا حدودی در میان جوانان کم رنگ شده است، اما چیزی است که از قدیم الایام در دل مردم خراسان رسوخ کرده و در تمامی آیین ها و جشن های این خطه که هنوز هم توسط بسیاری از مردم نواخته می شود، جایگاه ویژه ای دارد. روز

از موسیقی گرانبها و غنی خراسان می توان برای جذب بازدیدکنندگان داخلی و خارجی استفاده کرد. اما متاسفانه در حال حاضر کمی مورد غفلت قرار گرفته است و امیدواریم با توجه زیاد مردم و بزرگترها به زودی از انزوا خارج شود.

خراسان امروزی به سه قسمت خراسان شمالی، خراسان جنوبی و خراسان رضوی تقسیم می شود و اقوام مختلفی در آن زندگی می کنند. ترک ها و کردها اکثریت جمعیت این منطقه را تشکیل می دهند که هر کدام موسیقی منحصر به فرد خود را دارند.

موسیقی کردهای این مرز و بوم به دلیل فراز و نشیب های فراوانی که در طول تاریخ تجربه کرده، غم خاصی در خود دارد که نظر هر شنونده ای را به خود جلب می کند.

البته کردهای شمال در موسیقی خود آهنگ های عاشقانه و شاد زیادی دارند که احساسات شنوندگان را بالا می برد. به طور کلی موسیقی خراسان شمالی مظهر عرفان و دست و غم و شادی است.

موسیقی جنوب خراسان به ویژه بیرجند بر خلاف شمال واضح و همراه با حرکات شگفت انگیزی است. در فرهنگ مردم این منطقه آلات موسیقی جایگاه ویژه ای دارد و به سه گروه اصلی ضربی، بادی و تار تقسیم می شود که معروف ترین آنها دهل، نی چوبانی، دخر و سیرنا است.

البته هنوز هم دوتار در این زمینه بسیار ارزشمند است و در بیشتر آهنگ ها از آن استفاده می شود.

خراسان رضوی مهد موسیقی رسمی است و اساتید و هنرمندان زیادی از دو شهر منطقه خواف و تربت جام آن را به دنیای موسیقی معرفی کرده اند. دتر و دف از مهمترین سازهای منطقه هستند و در بیشتر آوازهای محلی مورد استفاده قرار می گیرند.

موسیقی محلی آذربایجان

آذربایجان یکی از مناطق خاستگاه و خاستگاه ایران است که ذوق هنری و خلاقیت نوازندگان و خوانندگان آن در سراسر جهان زبانزد است. آذربایجانی ها علاقه زیادی به موسیقی عامه پسند دارند و تا به امروز آن را حفظ کرده اند.

به خوانندگان آذری در اصطلاح کشور عاشیق می گویند. از آنجایی که این نام مستعار پیش از اسلام است، می توان گفت که این منطقه دارای سابقه موسیقی طولانی است.

موسیقی آذربایجان سبک های زیادی دارد که هر کدام ویژگی های خاص خود را دارد و با دیگری متفاوت است. گرایش های فرهنگی اصلی در این آهنگ عبارتند از:

سبک محلی

موسیقی محلی آذربایجان عمدتاً شامل داستان های حماسی و غیر حماسی است که با نواختن ساز و رقص اجرا می شود. عاشیق یا نوازندگان این نوع موسیقی را که نماد فرهنگ و هویت آذربایجانی است به صورت بداهه و با ساز عود اجرا می کنند.

سبک سنتی یا رسمی

از نام این ژانر موسیقی مشخص است که میراث اصیل آذربایجان را دارد و نشان از پیشینه این علاقه مندان دارد. موسیقی سنتی آذربایجان توسط یونسکو به عنوان میراث معنوی و فرهنگی به ثبت رسیده است.

این نوع موسیقی فولکلور ایرانی دارای سطوح اولیه و فرعی بسیاری است که مهمترین آنها عبارتند از: سگا، شور، راس، بیات سیرس، سوستر، همایون و چهارگا، سهناس و سرنج.

علاوه بر این، در موسیقی سنتی آذربایجان مقام های ریتمی مختلفی وجود دارد که از جمله آنها می توان به حیاتاتی، منصوریه، سما شمس، ارسبری، عشاری، مانی، حیدری، قمسه و قره باغ اشاره کرد.

نوازندگان این منطقه با استفاده از سازهای مختلف از جمله تل آذربایجانی، عود، برابان و کمانچه به اجرای موسیقی سنتی می پردازند.

سبک سیستم

سبک تشریفاتی نمونه ای از موسیقی آذری است که در مراسم و آیین های خاصی مانند عروسی، عزا یا جشن های ملی نواخته می شود.

سبک بزی

سبک بزمی یکی از پیچیده ترین و اسرارآمیزترین سبک های موسیقی محلی ایران است که اغلب بیانگر عشق، حسرت، غم و اندوه است. به این ترتیب معمولاً گروهی جمع می شوند، دایره بزرگی تشکیل می دهند و شروع به خواندن دو بیت می کنند. این آیات بارها و بارها تکرار می شود.

مهم ترین آلات موسیقی در منطقه آذربایجان گوپوز، بالابان، ناگارا، باغلاما، گارمون، کمانچه، گاوال یا تار آذربایجانی است.