مروری بر سوابق مسعود پزشکیان/ نهمین رئیس جمهور منتخب ایران کیست؟

در مورد مسعود پزشکیان در ایونا بیشتر بخوانید

زندگینامه

مسعود پزشکیان متولد ۷ مهر ۱۳۳۳ در مهاباد (استان آذربایجان غربی)، است. پزشکیان برای پنجمین دوره است که نماینده مردم تبریز، آذرشهر و اسکو در مجلس شورای اسلامی است؛ او در دوره های هشتم، نهم، دهم و یازدهم نیز نماینده مردم این حوزه انتخابیه در مجلس بوده و در مجلس دهم، نایب رییس قوه مقننه شده است. وی در دولت هشتم، دولت دوم اصلاحات، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بوده و معاونت «سلامت» وزارت بهداشت در دولت هفتم و همچنین ریاست دانشگاه علوم پزشکی تبریز هم در کارنامه کاری وی به چشم می خورد.

او در دوران دفاع مقدس، جنگ ایران و عراق، مسئول اعزام اکیپ های پزشکی به جبهه ها بود و همزمان به عنوان رزمنده و پزشک خدمت می کرد.

زندگی شخصی

پدر وی کرد و مادر وی ترک بوده و در نتیجه، مسعود به دو زبان ترکی و کردی مسلط شده است. پزشکیان در دوران دانشجویی عضو انجمن اسلامی دانشجویان بود و با همسرش، فاطمه مجیدی که پزشک متخصص زنان بود آشنا شد. او همسر و یکی از فرزندانش را در سال ۱۳۷۳ بر اثر سانحه رانندگی از دست داد، دیگر ازدواج نکرد و به تنهایی عهده دار بزرگ کردن فرزندانش (یک دختر و دو پسر) شد.

تحصیلات و تدریس

پزشکیان تحصیلات ابتدایی خود را در زادگاهش مهاباد طی کرد و سپس به مرکز استان، ارومیه رفته و در هنرستان کشاورزی دیپلم صنایع غذایی گرفت. پس از اخذ دیپلم، در سال ۱۳۵۲ جهت انجام خدمت سربازی به شهر زابل (استان سیستان و بلوچستان) رفت و سال ۱۳۵۴ و پس از اتمام خدمت سربازی، دومین مدرک تحصیلی یعنی دیپلم دوم خود را در رشته طبیعی (علوم تجربی) اخذ کرد و در سال ۱۳۵۵ در رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز پذیرفته شد.

او دوره پزشکی عمومی خود را در سال ۱۳۶۴ به پایان رساند و در سمت مربی فیزیولوژی شروع به تدریس در دانشکده پزشکی نمود، در سال ۱۳۶۹ تخصص خود در رشته جراحی عمومی را از دانشگاه علوم پزشکی تبریز اخذ کرد و سپس در سال ۱۳۷۲ فوق تخصص جراحی قلب را از دانشگاه علوم پزشکی ایران دریافت نمود.

کاندیداتوری در انتخابات

پزشکیان در سال ۱۳۸۶، در دوره هشتم مجلس شورای اسلامی و از حوزه انتخابیه «تبریز، آذرشهر و اسکو» با کسب ۱۰۵۶۳۹ رای برای اولین بار راهی مجلس شد و بعد در دوره نهم مجلس شورای اسلامی با کسب ۱۵۹۵۰۱ رای و در دوره دهم با کسب ۲۶۱۶۰۵ رای (شکستن رکورد رای در این حوزه انتخابیه)، برای نوبت دوم و سوم موفق به حضور در خانه ملت از این حوزه انتخابیه گردید و در هر دو دوره عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس بود. در دوره دهم اصلاح طلبان پذیرفتند به شرط نایب رئیسی پزشکیان و علی مطهری، از علی لاریجانی برای ریاست مجلس حمایت کنند و در نتیجه پزشکیان در انتخابات هیات رئیسه مجلس به عنوان نامزد فراکسیون امید شرکت کرد و با کسب ۱۵۸ رأی نایب رئیس اول مجلس شد که این سمت را تا سال ۱۳۹۹ عهده دار بود.

او در دوره یازدهم مجلس هم بار دیگر در زمره کاندیداهای پیروز در حوزه انتخابیه یاد شده قرار گرفت و در ادامه راه در انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی نیز اعلام کاندیداتوری نمود که در ابتدا توسط هیات اجرایی انتخابات رد صلاحیت شد که بعداً توسط شورای نگهبان صلاحیتش تأیید گردید تا بار دیگر (در این دوره با کسب ۹۵٬۹۹۳ رای) به مجلس راه بیابد.

پزشکیان در ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۲ و در آخرین روز ثبت نام انتخابات ریاست جمهوری ایران با حضور در وزارت کشور در این انتخابات نام نویسی کرد و بعد انصراف داد. او در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ بار دیگر در آخرین روز ثبت نام نامزد های انتخاباتی، ثبت نام کرد که این بار صلاحیت وی توسط شورای نگهبان رد شد و نطق وی و برخی حواشی به دنبال داشت. انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳ سومین ثبت نام وی در این عرصه بود که این بار به تایید صلاحیت وی منجر شد.

«برای ایران»، شعار انتخاباتی پزشکیان در انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم است؛ حضوری که با کسب حدود ۱۰.۵ میلیون رأی برای وی در دور اول انتخابات (بالاترین رای) همراه شد و راه یافتن پزشکیان به دور دوم انتخابات و رقابت با سعید جلیلی برای تعیین چهاردهمین رئیس جمهور ایران را به دنبال داشت که در پایان این رقابت پزشکیان با کسب ۱۶ میلیون و ۳۸۴ هزار و ۴۰۳ رای پیروز شد و نهمین رئیس جمهور ایران لقب گرفت.

نگاهی به مسعود پزشکیان و سوابق او از زاویه ای دیگر

اگر ترامپ به کاخ سفید بازگردد، همه چیز تحت لایه دیگری از عدم اطمینان قرار خواهد گرفت. اما می دانیم که پزشکیان یک جراح قلب ماهر است و این صبر، دقت و احساس مسئولیت را به دفتر رئیس جمهور ایران می آورد. توصیف یک فرد چند بعدی پر از اراده و خوش بینی در چند کلمه آسان نیست. مسعود پزشکیان، رئیس جمهور منتخب ایران از هر نظر بزرگتر از زندگی است.

به گزارش ایونا، طارق سعیدی در وبسایت «News Central Asia» نوشت: طی چند روز گذشته ده ها داستان از رسانه های بزرگ و نظرات و تحلیل های روزنامه نگاران و نویسندگان مشهور و معتبر را مرور کرده ام. متأسفانه، همه آن ها به محض اینکه پزشکیان را اصلاح طلب توصیف می کنند، از مسیر اصلی منحرف می شوند.

برخی نظرات پیش پا افتاده و سفارشی نیز تصویری نسبتاً ساده ارائه می دهند که کل چشم انداز ایران را به دو دسته مناسب تقسیم می کنند: تندرو ها و اصلاح طلبان.

برای این که تصور کنیم مسعود پزشکیان چه نوع رئیس جمهوری خواهد بود، احتمالاً سیاست های داخلی و خارجی او چگونه خواهد بود و شانس موفقیت او چقدر است، اجازه دهید این گونه شروع کنیم که مسعود پزشکیان در دسته بندی خودش قرار دارد.

زمانی می توانیم به درک دکتر مسعود پزشکیان نزدیک شویم که در لحظات تعیین کننده ای از زندگی دکتر مسعود پزشکیان خود را به جای او تصور کنیم. می توانیم از خود بپرسیم که آیا تصمیمات مشابهی می گیریم و شجاعت و استقامت برای پایبندی به انتخاب هایمان را داریم؟

مسعود پزشکیان در سال ۱۹۹۳ همسرش دکتر فاطمه مجیدی متخصص زنان و پسر کوچکشان را در تصادف جاده ای بر اثر برخورد خودرویشان به صخره در استان تبریز از دست داد. ضربه ای ناگهانی و سنگین برای پزشکیان بود. تصمیم گرفت دوباره ازدواج نکند. در عوض، او یاد گرفت که چگونه برای سه فرزند باقیمانده خود، یک دختر و دو پسر، آشپزی کند و همه کار ها را انجام دهد.

او علاوه بر زندگی بسیار پرمشغله خود به عنوان جراح قلب و مسئولیت های اداری خود در دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال ۱۹۹۴، همه ساله کتاب های درسی فرزندان خود را مرور می کرد تا بتواند به آن ها در انجام دروس کمک کند و به آن ها به عنوان معلم خصوصی خدمت کند.

وی در سال ۱۹۹۳، سالی که همسر و پسرش از دنیا رفتند، فوق تخصص جراحی قلب را از دانشگاه علوم پزشکی ایران دریافت کرد. او بعداً متخصص جراحی قلب شد و در سال ۱۹۹۴ به ریاست دانشگاه علوم پزشکی تبریز رسید و به مدت پنج سال در این سمت بود.

ما فقط می توانیم شب های آن دوره از زندگی مسعود پزشکیان را به طور مبهم تصور کنیم: برنامه ریزی وعده های غذایی روز بعد برای فرزندانش، نظارت بر تکالیف آنها، دوست داشتن آن ها به روش های مختلف برای کمک به آن ها برای تحمل از دست دادن ناگهانی مادر و برادرشان. او همه این کار ها را هر روز بدون هیچ وقفه ای انجام می داد، در حالی که به اورژانس های بیمارستان رسیدگی می کرد و ذهن را برای مقابله با یک روز پر هیجان دیگر در بیمارستان آماده می کرد.