نسب ناشی از انحلال نکاح و نزدیکی به شبهه

زمانی که نزدیکی به شبهه صورت گیرد و طفل به وجود آید طوری که نتوان تفکیک کرد طفل به کدام یک منتسب است و نسب او کدام است. در این حالت طفل ملحق به هر دو مرد خواهد بود ، چنانچه نیاز به اطلاعات بیشتر و یا گرفتن وقت مشاوره داشتید ، میتوانید با شماره های درج شده در سایت تهران وکیل تماس بگیرید  . این وضعیت بنا بر تفکیک به سه نحو ممکن است تصور بشود:

• تولد طفل از تاریخ نزدیکی زن با شوهر سابقش کمتر از ۶ ماه باشد و بیشتر از ۱۰ ماه نباشد به دلایلی این طفل ملحق به شوهر اول خود او خواهد بودچون اماره فراش در خصوص شوهر جاری خواهد بود
• تولد طفل از تاریخ نزدیکی مرد اجنبی با زن کمتر از ۶ ماه و بیش از ۱۰ ماه نگذشته باشد به دلایلی این طفل ملحق به مرد دوم است.

مثلا شوهر این زن مسافر بوده یا بیمار بوده که نمی توانسته با او نزدیکی بکند در این مدت نزدیکی از ناحیه شوهر صورت نگرفته باشد

• اگر هیچ یک از دو شرایط بالا وجود نداشته باشد و نتوان تفکیک کرد طفل منتسب به چه کسی است، در این حالت یا طفل ملحق به هر دو خواهد بود یا متوسل قاعده قرعه می شویم.

به دلیل قاعده ای که در فقه و در قانون مدنی هم وجود دارد در باب ارث به آن پرداخته می شود که هر وقت امر مشکلی پیش بیاید به خصوص اگر در موضوعات مشکل پیش بیاید از قرعه استفاده می کنیم. اینجا هم حکم مسئله روشن است منتهی موضوع آن نمی دانیم چه می باشد از قرعه استفاده می کنیم راه دیگر اینست که نزدیکی که به شبهه انجام شد بر خلاف قاعده و روال بوده است. بنابراین باید بگوییم که این بچه ملحق به فراش قانونی هست چنانچه اگر مردی زنای با این می کرد و بچه ای بدنیا می آمد که مشتبه بود از آن زنا هست می گوییم که ملحق به زنا کننده نیست بلکه ملحق به بستر قانونی است اینجا هم بگوییم که بچه از آن شوهر هست.

نسب اولاد بعد از انحلال نکاح

اگر بچه متولد بشود بعد از انحلال حالا یا فسخ است یا طلاق است یا فوت شوهر است یا بذل مدت است اینجا باید چه کنیم؟ ماده ۱۱۵۹ قانون مدنی: هر طفلی که بعد از انحلال نکاح متولد شود ملحق به شوهر است مشروط بر اینکه مادر هنوز شوهر نکرده و از تاریخ انحلال نکاح تا روز ولادت طفل بیش از ۱۰ ماه نگذشته باشد مگر آنکه ثابت شود که از تاریخ نزدیکی تا زمان ولادت کمتر از شش ماه و یا بیش از ۱۰ ماه گذشته باشد. پس در اینجا بنا بر نظر چند مطلب وجود دارد:

1. اینکه مادر این بچه و زن مطلقه نباید شوهر کرده باشد.
2. از تاریخی که نکاح منحل شده یا به فسخ یا به طلاق تا روز ولادت طفل بیش از ده ماه نگذشته باشد.

در اینجا مبدا احتساب را برای مدت حمل انحلال نکاح را مبدا قرار داده است فرض بر این بوده که در زمان وجود نکاح نزدیکی صورت می گرفته و در صورتی فرض بر این بوده که در زمان وجود نکاح نزدیکی صورت می گرفته و در صورتی می توانیم بگوییم که در نزدیکی صورت نگرفته که نکاح منحل شده باشد. لذا است که آمدیم برای انتساب بچه به شوهر قبلی این مساله را شرط کردیم که از تاریخ انحلال نکاح تا روز ولادت طفل بیش از ده ماه نگذشته باشد اگر در ظرف هفت یا هشت ماه بعد از انحلال نکاح بچه ای بدنیا امد و آن زن هم شوهر نداشت قاعدتا این باید ملحق به همان شوهر قبلی بوده است

• فرض دوم: زن بعد از انحلال نکاح ازدواج کرده باشد.

یعنی فرضی که زن از شوهر قبلی طلاق گرفته، یا نکاحش فسخ شده و شوهر کرده است. در صورتی که عقد نکاح پس از نزدیکی فعل شود زن مجددا شوهر کند و طفلی از او متولد گردد طفل به شوهری ملحق می شود که مطابق مواد قبل الحاق او به آن شوهر ممکن است در صورتی که مطابق مواد قبل الحاق به هر دو شوهر ممکن باشد طفل ملحق به شوهر دوم است مگر آن که امارات قطعیه برخلاف آن دلالت کند. به این معنا که زنی از شوهر قبلی اش طلاق گرفته سه ماه گذشته و در عده بوده در سه ماه با شوهر دیگری ازدواج کرده و بعد از سه ماه از ازدواجش بچه اش به دنیا آمده این بچه نمی تواند مال شوهر دوم باشد پس مال شوهر اول می شود.

ولی اگر بعد از ۶ ماه با شوهری که ازدواج کرده بچه ای بدنیا آمد و فرض هم بر این بود که سه ماه ایشان در عده بوده پس این بچه می تواند هم ملحق به شوهر دوم بشود و هم ملحق به شوهر اول بشود چون بعد از انحلال نکاح کمتر از ده ماه گذشته است یعنی نه ماه گذشته، سه ماه در عده بوده، شش ماه هم در نکاح شوهر دوم. اینجا قانونگذار این را ملحق می کند به شوهر دوم مگر اینکه امارات قطعیه بر خلاف آن باشد و لذا قانون گذار می گوید که در صورتی که عقد نکاح پس از نزدیکی منحل شود و زن مجددا شوهر بکند و طفلی از او متولد گردد طفل به شوهری ملحق می شود که مطابق مواد قبل الحاق او به آن شوهر ممکن است.

در صورتی که مطابق مواد قبل الحاق طفل به هر دو شوهر ممکن باشد طفل به شوهر دوم است یعنی ما هم دلیل فراش را برای شوهر اول داریم چون کمتر از ده ماه گذشته (نه ماه گذشته) هم دلیل فراش را برای شوهر دوم داریم چون بعد از شش ماه بچه به دنیا امده این بچه ملحق به کدام خواهد بود؟ به نظر می گوییم ملحق به شوهر دوم. مگر آن که امارا ت قطعیه بر خلاف آن دلالت کند و در محکمه ثابت شود که این بچه مال شوهر قبل است و بگوید که این از شوهر دوم نیست بلکه ملحق به دیگری است.

فرض اول: در صورتی که درباره ی طفل اماره ای فراش نسب به شوهر اول موجود باشد و نسب به شوهر دوم جاری نشود طفل ملحق به شوهر اول است. زنی طلاق گرفته، سه ماه از عده اش گذشته ، ازدواج کرده بعد از سه ماه بچه بدنیا آورده این طبیعی است که دلیل فراش نمی تواند نسبت به شوهر دوم باشد چون ازدواجش با شوهر دوم بعد از سه ماه قاعدتا بچه دار نباید بشود باید شش ماه بگذرد و بچه ملحق می شود به شوهر اول.

فرض دوم: درباره طفل اماره فراش نسب به شوهر دوم موجود باشد و نسب به شوهر اول جاری نگردد طفل ملحق به شوهر دوم است. مثل اینکه از تاریخ نزدیکی زن با شوهر دوم کمتر از شش ماه و بیشتر از ده ماه نگذشته باشد و نسبت به شوهر اولش هم از ده ماه گذشته باشد قاعدتا طبق ماده ۱۱۵۹ ما نمی توانیم وقتی که بیش از ده ماه از تاریخ انحلال نکاح گذشته باشد فرزند را به کسی ملحق بکنیم که نکاحش منحل شده است بنابراین این را ملحق می کنیم به شوهر دوم )

• فرض سوم: بتوانیم طفل به دنیا آمده را به هر دو ملحق بدانیم.

به این معنا که زن از شوهر اولش جدا شده و سه ماه گذشته و بعد از ازدواج کرده و بعد از شش ماه صاحب فرزند شده است بعد از شش ماه که صاحب فرزند شده این می تواند مال شوهر اول باشد چون هنوز به اصطلاح ده ماه و بیشتر از ده ماه نگذشته و می تواند به شوهر دوم ملحق بشود. چون مدت حداقل حمل را دارا هست اینجاست که ما می گوییم که فراش دوم و شوهر دوم مقدم است عفت عمومی هم ایجاب می کند که ما بگوییم این بچه از آن شوهر دوم است نسب اولاد به نزدیکی شبهه به یک نکته اشاره بکنیم و آن این است که اگر زنی به دلایلی از شوهرش جدا شده باشد یا فسخ یا به وسیله طلاق. در زمانی که جدا شده و ازدواج هنوز نکرده مرد اجنبی با او نزدیکی بکند به شبهه و طفلی به وجود بیاید این طفل از آن چه کسی خواهد بود چهار فرض را ممکن است مطرح بکنیم:

• فرض اول: طفل در مدت کمتر از ۶ ماه بعد از نزدیکی به شبهه به دنیا آید و د ر مدت بین ۶ ماه و ۱۰ ماه از تاریخ انحلال نکاح قبلی باشد در این حالت طفل ملحق به شوهر نخست است. (طبیعی است به موجب موادی که خوانده شد این بچه ملحق می شود به آن شوهر نخستین
• فرض دوم: طفل در فاصله ی بین ۱۰ ماه از تاریخ نزدیکی به شبهه و بعد از مدت ۱۰ ماه از تاریخ انحلال نکاح به وجود آید. در این حالت طفل ملحق به مردی است که نزدیکی به شبهه انجام داده است.

فرض سوم: طفل در مدت کمتر از ۶ ماه از تاریخ نزدیکی به شبهه و پس از ۱۰ ماه از تاریخ طلاق متولد شود در این حالت طفل ملحق به هیچ یک از دو مرد نخواهد بود . (به کسی که از روی وطی به شبهه نزدیکی کرده نمی توانیم ملحق بکنیم برای اینکه از زمانی که وطی به شیهه و نزدیکی به شبهه صورت گرفته تا زمان تولد بچه کمتر از شش ماه بوده و بچه نمی تواند ملحق به او باشد ملحق به شوهر اولش هم نمی تواند باشد برای اینکه از ده ماه بیشتر گذشته پس این ب

اگر مردی با زنی به اعتقاد وجود رابطه ، نماید و حال آن‌که در حقیقت رابطه مزبور موجود نباشد، این عمل را گویند. اگر در اثر این نزدیکی، طفلی متولّد شود، ولد شبهه به‌حساب آمده و مانند منتسب به کسی خواهد بود که در بوده است. بنابراین اگر هم و هم در شبهه بوده‌اند فرزند منتسب به هر دو خواهد بود. شبهه در به معنی اشتباه است و اشتباه عبارت از تصوّر نادرست و برخلاف حقیقت است که ممکن است انسان از چیزی داشته باشد. و مقصود از آن در این است که مردی با زنی به اعتقاد وجود رابطه زوجیت، نزدیکی نماید و حال آن‌که در حقیقت رابطه مزبور موجود نباشد، این عمل را نزدیکی به شبهه یا وطی به شبهه گویند.