نحوه بردن بیمار روانی به بیمارستان

دیدن کسی که با مشکلات روانی دست و پنجه نرم می کند و از پذیرش کمک خودداری می کند، می تواند سخت باشد. اگر به نظر برسد که آنها ممکن است برای خود یا شخص دیگری خطرناک شوند، کار حتی دشوارتر هم می شود.  نحوه بردن بیمار روانی به بیمارستان چگونه است زمانی که شخص بیمار راضی نباشد؟ این سوال بیشتر در صورتی مطرح می شود که فردی برای خود یا شخص دیگری خطری ایجاد کند یا در حال وقفه روانی باشد.

قوانین و نحوه بردن بیمار روانی به بیمارستان و بستری شدن او برخلاف میلش سخت تر است. بنابراین فرد می تواند از طریق گواهی پزشک یا حکم دادگاه به بیمار غیر ارادی تبدیل شود. همچنین پلیس می تواند در مواقع اضطراری فرد را به بیمارستان برساند. در حالی که یک بیمار داوطلبانه ممکن است در هر بیمارستانی به کمک تماس با شماره اورژانس بیماران روانی با خدمات روانپزشکی پذیرش شود، بیماران غیر ارادی فقط در بیمارستان های خاصی می توانند پذیرش شوند.

راهنمایی های مهم برای نحوه بردن بیمار روانی به بیمارستان

هر کسی که برای یک بیماری روانی کمک می‌خواهد می‌تواند برای درمان در یک مرکز بستری شود. این قانون همچنین به افراد اجازه می دهد در شرایط خاص به طور غیرارادی پذیرش شوند.

 به طور کلی می توان با روش های زیر بیمار روانی را در بیمارستان بستری کرد:

اگر بتوانید بیمار را وادار به رفتن داوطلبانه کنید، بهتر است.

اگر افراد خودشان تصمیم بگیرند که برای درمان بروند، تجربیات بهتری در بیمارستان خواهند داشت. کارکنان بیمارستان ممکن است با آنها متفاوت رفتار کنند، ولی این روند برای یک بیمار غیرارادی دشوارتر است. ممکن است فرد بیمار با این تجربه سخت احساس کند که به تصمیماتی که می تواند او را به بهبودی بازگرداند احترام نمی گذارید. بنابراین در صورت امکان، بهتر است تصمیمات درمانی را با خودش درمیان بگذارید.

این دلیل که آنها یک بار امتناع کردند، به این معنی نیست که نمی آیند. به تلاش کردن، سوال پرسیدن، گوش دادن و تفکر ادامه دهید. به آنها کمک کنید احساس کنند شنیده  و دیده می شوند. به گفتن جملاتی از این قبیل ادامه دهید: «من واقعاً نگران شما هستم. فکر می‌کنم باید با پزشک صحبت کنید تا ببینیم چه خبر است.» به آنها اطمینان دهید که با آنها می مانید و به آنها در این روند کمک خواهید کرد. مراقب سیگنال ها باشید، ممکن است نسبت به قبل با این ایده موافق باشند. هنگامی که این اتفاق افتاد، به آنها چیزی شبیه این بگویید: «خوب. من می خواهم به تو کمک کنم تا تو هم به من کمک کنی. ما با هم می رویم و در این روند با تو خواهم بود.»

اگر اوضاع بدتر شود نحوه بردن بیمار روانی به بیمارستان به چه صورت انجام می شود؟

با این حال، زمان و مکانی برای بردن کسی بر خلاف میلش به بیمارستان وجود دارد.

از طریق گواهی پزشک

رایج ترین روشی که افراد برخلاف میل خود در بیمارستان بستری می شوند، گواهی پزشک است . پزشکی که معتقد است فرد دارای اختلال روانی است، همانطور که در قانون بهداشت روانی تعریف شده است، می‌تواند گواهی را برای پذیرش فرد در بیمارستان تکمیل کند، حتی اگر نمی‌خواهد در بیمارستان بستری یا درمان شود.

از طریق حکم دادگاه

هر کس، از جمله اعضای خانواده و همسایگان، که به طور منطقی معتقد هستند که فردی دارای یک اختلال روانی است و برای ایمنی خود یا دیگران نیاز به بستری در بیمارستان دارد، می‌تواند برای صدور حکم بستری شدن فرد در بیمارستان از دادگاه درخواست کند. همچنین دادگاه می تواند حکمی صادر کند که به پلیس اجازه می دهد فرد را برای ارزیابی به بیمارستان منتقل کند.

رساندن آنها به بیمارستان

تیم بحران سیار، گروهی از متخصصان سلامت هستند که به بحران‌های سلامت روان در خانه‌های مردم پاسخ می‌دهند. این تیم ممکن است شامل پرستاران، مددکاران اجتماعی، روانپزشکان یا متخصصان همتا باشند. اگر شهر شما یک تیم بحران سیار دارد، می توانید با آنها تماس بگیرید تا آنها برای ارزیابی به خانه شما بیایند. آنها سوالات زیادی از شما خواهند پرسید و سپس در صورت نیاز به شما کمک می کنند تا بیمار خود را به بیمارستان برسانید.

گاهی اوقات ممکن است بیمار در مرحله خطرناکی از بیماری خود قرار داشته باشد. بنابراین در صورت امکان، بهتر است به سیستم‌های حمایتی متکی باشید که شامل افراد دارای زمینه‌های سلامت روان هستند. تیم بحران سیار بهترین گزینه برای این مورد است.

اگر انتخابی برای بستری کردن در یک بیمارستان بهداشت روان دارید، بهتر است  به جای مراجعه به اورژانس ابتدا برای پذیرش به آنجا مراجعه کنید. اتاق های اورژانس برای اورژانس های سلامت جسمانی طراحی شده اند و برای رسیدگی به اورژانس های روانپزشکی مجهز نیستند.

در بیمارستان

وقتی یکی از اعضای خانواده خود را در بیمارستان روانی بستری می کنید، به کارکنان بگویید که چه اتفاقی در حال رخ دادن است. برای مثال، فکر می کنید آنها در حال استراحت روانی (استراحت روان پریشی می تواند نتیجه مصرف مواد مخدر یا نشانه یک بیماری روانی مانند اسکیزوفرنی یا اختلال دوقطبی باشد) هستند. یا به طور مثال برای آنها توضیح دهید که آیا این اولین بار است که این اتفاق می افتد یا اینکه  چه مدت طول کشیده است و چه علائمی را دیده اید. قبل از اینکه بیمارستان بتواند هر نوع بیماری روانی مانند روان پریشی را به وضوح در بیمار شما تشخیص دهد، باید 72 ساعت مصرف هرگونه موادی را ترک کند. پس از پذیرش، بیمار شما تحت نظر قرار می گیرد، ایمن نگه داشته می شود و احتمالاً به او دارو داده می شود.

پس از اقامت آنها

احتمالاً زمانی که بیمار شما پایدار باشد، احساس آرامش خواهید کرد، اما برای آنها ممکن است این تازه شروع کار باشد. به خصوص اگر این اولین باری باشد که با بیماری روانی خود کنار می آید. در حین گذر از روند غم و اندوه این تغییر در زندگی او، صبور باشید و مهمتر از همه، از روند بهبودی او حمایت کنید. مطمئن شوید که آنها در مدیریت بیماری خود نقش دارند. تلاش و کنترل کردن وسوسه انگیز است. اما این برای آنها ناتوان کننده است و حرکت رو به جلو را برای همه سخت تر می کند.